Η νέα νομοθεσία για την αναδοχή ανηλίκων με το Ν. 4538/2018, ενώ έχει πολλές αναφορές στον Αστικό Κώδικα και σε σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις, αντιμετωπίστηκε από το σύστημα των κοινωνικών υπηρεσιών ως ήσσονος σημασίας παράγοντας για την επιτυχή εφαρμογή του θεσμού. Ενώ δε στις διατάξεις του ο νόμος αναφέρει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες εποπτείας υποχρεούνται να συνεργάζονται πρώτα από όλα με νομικούς για την επιμόρφωση και εκπαίδευση αναδόχων και θετών γονέων, υποβάθμισαν αυθαίρετα τον τομέα αυτών, επαναλαμβάνοντας στους εκπαιδευόμενους (οι κοινωνικοί λειτουργοί εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων) νομικές κοινοτοπίες και συχνά εσφαλμένες προσεγγίσεις. Αυτό δεν παρέχει καμιά χρησιμότητα στους αναδόχους, επιφέρει δε συχνά και πλήρη σύγχυση για μια σειρά δικαιωμάτων τους που ο ίδιος ο νόμος προβλέπει και η “επιμόρφωση” αποκρύπτει.

Της Ελένης Γεώργαρου, 23/6/2024

Η παρουσίαση δικαστικών αποφάσεων με ειδικό νομικό ενδιαφέρον θα παρέχει τις αναγκαίες πληροφορίες για όσους ασχολούνται με το αντικείμενο της κοινωνικής εργασίας γιατί πρέπει να γνωρίζουν ότι οι θεσμοί του οικογενειακού δικαίου επαφίενται κυρίως στην κρίση των δικαστηρίων και όχι στις αποφάσεις των κοινωνικών υπηρεσιών, οι οποίες ωστόσο και ευνόητα λαμβάνονται υπόψη. Ωστόσο, λόγω της κακοδαιμονίας του τομέα της Πρόνοιας και των υπηρεσιών της, τα δικαστήρια μπορούν να δικάζουν και να αποφασίζουν και χωρίς τις απαιτούμενες κοινωνικές εκθέσεις καθώς οι υποθέσεις που αφορούν ανήλικους πάντα θεωρούνται επείγουσες και δεν επιδέχονται καθυστερήσεων. Το γεγονός ότι διατηρείται ακόμη μεγάλη απόσταση μεταξύ των κοινωνικών υπηρεσιών που καμιά σχεδόν (πλην του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Αττικής) δεν διαθέτουν εξειδικευμένους νομικούς στους προστατευτικούς των ανηλίκων θεσμούς του οικογενειακού δικαίου δεν τιμά ιδιαίτερα το Κράτος Δικαίου στη χώρα μας αλλά υποβαθμίζει και το επίπεδο της παρεχόμενης κοινωνικής υπηρεσίας.

2860/2023 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΕΚΟΥΣΙΑ)

(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Αίτηση εκουσίας δικαιοδοσίας αναδόχων ανηλίκου για αφαίρεση της γονικής μέριμνας αυτού από την μητέρα του. Αντίθετη αίτηση αυτής περί προσωρινής ρύθμισης του δικαιώματος επικοινωνίας της με το ανήλικο κατά τα ασφαλιστικά μέτρα. Αναγκαία προδικασία παραδεκτού συζήτησης αιτήσεως εκουσίας δικαιοδοσίας. Νομιμοποιούμενα πρόσωπα για την άσκηση αίτησης αφαίρεσης γονικής μέριμνας ανηλίκου. Για να είναι βάσιμη πρέπει να πιθανολογηθεί η αδυναμία ή παραβίαση από γονέα των καθηκόντων επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων ή διοίκησης της περιουσίας τους άλλως καταχρηστικής άσκησης των άνω καθηκόντων. Έννοια παραβίασης καθηκόντων γονικής μέριμνας. Ειδικότερες εκφάνσεις κακής άσκησης γονικής μέριμνας και καταχρηστικής άσκησης της αντίστοιχα. Όρια εξουσίας του δικαστηρίου στις άνω περιπτώσεις ιδίως αν οι άνω πλημμέλειες αφορούν και τους δύο γονείς. Κριτήρια εξειδίκευσης της αόριστης νομικής έννοιας του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου ως γνώμονα για την ανάθεση της επιμέλειας ανηλίκου σε τρίτο πρόσωπο. Παράγοντες για την καταλληλότητα αυτών που μπορεί να είναι κατά προτεραιότητα συγγενική ανάδοχη οικογένεια ή ίδρυμα. Όλες οι άνω ρυθμίσεις τελούν υπό την αίρεση τήρησης των αρχών της προσφορότητας και αναλογικότητα.  Οι ανάδοχοι ανηλίκου δικαιούνται να ζητήσουν την αφαίρεση της γονικής μέριμνας ανηλίκου από τους βιολογικούς γονείς του ότε και καθίστανται επίτροποι του. Στοιχεία βασίμου αίτησης γονέων για ανάκληση απόφασης ανάθεσης γονικής μέριμνας σε ανάδοχη οικογένεια. Απαράδεκτη η αίτηση χορήγησης προσωρινής ρύθμισης κατάστασης στα πλαίσια αίτησης εκουσίας δικαιοδοσίας. Εξαιρέσεις. Όροι ακυρότητας δικαιοπραξίας λόγω πλάνης ή απάτης. Έννοια ουσιώδους πλάνης. Αποσβεστική προθεσμία για την ακύρωση δικαιοπραξίας για τις άνω αιτίες που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Απαιτούμενα στοιχεία για την διάγνωση της πλαστότητας ενυπόγραφου ιδιωτικού εγγράφου. Στοιχεία παραδεκτού ένστασης πλαστότητας και βάρος απόδειξης αυτής. Δέχεται μερικώς την κύρια αίτησης και απορρίπτει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

ΑΠΟΦΑΣΗ 2860/2023

(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης αίτησης:

....../....../21.10.2022)

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

 ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Βασίλειο Καρταλτζή, Πάρεδρο, που ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου της Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και από τη Γραμματέα Αμαλία Σοφιανίδου.

 ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ κεκλεισμένων των θυρών κατ` άρθρα 93 παρ. 2 Συντ. και 114 KΠολΔ, στο ακροατήριό του, την 16η Φεβρουαρίου 2023, για να δικάσει τη με αριθ. καταθ. ...../......./21.10.2022 αίτηση με αντικείμενο την αφαίρεση της γονικής μέριμνας, άλλως της επιμέλειας ανηλίκου:

 ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ - ΚΑΘ` ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ: 1) ............ του ......... και της ........., με ΑΦΜ .................. 2) .................... του ................... και της ................. σύζυγος ........................, με ΑΦΜ ........................., αμφοτέρων κατοίκων ................. Θεσσαλονίκης, οδός ..................., ως αναδόχων γονέων της ανήλικης ................. (.............), οι οποίοι παραστάθηκαν στο ακροατήριο μετά των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, Δανάης Μπουζάνη (ΑΜΔΣΘ 10395) και Θεοδώρου Εμμανουηλίδη (ΑΜΔΣΘ 4218), οι οποίοι κατέθεσαν νόμιμα προτάσεις, προκατέβαλαν δε κατ` άρθρ. 61 § 4 ν. 4194/2013 τις προβλεπόμενες από τις διατάξεις των §§ 1 και 2 του ίδιου ως άνω άρθρ. εισφορές.

 ΤΗΣ ΚΑΘ` ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ - ΑΙΤΟΥΣΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ : ........... (..........) ........... (.............) του .............., κατοίκου ...................... Θεσσαλονίκης οδός ........................, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο μετά των πληρεξουσίων δικηγόρων της, Κωνσταντίνου Ρηγόπουλου (ΑΜΔΣΟ 6793) και Αντωνίου Μπιλίση (ΑΜΔΣΘ 3331), οι οποίοι κατέθεσαν νόμιμα προτάσεις, προκατέβαλαν δε κατ` άρθρ. 61 § 4 ν. 4194/2013 τις προβλεπόμενες από τις διατάξεις των §§ 1 και 2 του ίδιου ως άνω άρθρ. εισφορές.

 Οι αιτούντες - καθ` ων η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητούν να γίνει δεκτή η από 17.10.2022 αίτησή τους, που προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την παραπάνω αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο, η δε καθ` ης η αίτηση-ασκούσα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητεί να γίνει δεκτή η ασκηθείσα με τις προτάσεις αίτησή της ασφαλιστικών μέτρων.

 ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε κατά την σειρά της από το οικείο πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους. Περαιτέρω η καθ` ης ζητεί να γίνει δεκτή η ασκηθείσα με τις προτάσεις της αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

 ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

 ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ


I.Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1532 και 1533 ΑΚ όπως το πρώτο αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 14 Ν. 4800/21- 05- 2021 ΦΕΚ 8ΙΑ, στην περίπτωση που ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο. Ως «παράβαση των καθηκόντων», που επιβάλλει στους γονείς το λειτούργημα της γονικής μέριμνας, μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε συμπεριφορά των γονέων αντίθετη με τις επιταγές των άρθρων, που καθορίζουν τις υποχρεώσεις τους, όπως, λόγου χάρη, η ενέργεια πράξεων που αντιστρατεύονται στο συμφέρον του τέκνου, η παραμέληση των ειδικότερων υποχρεώσεων της επιμέλειας, όπως για ένδυση, υπόδηση, μόρφωση, περίθαλψη, ψυχαγωγία κ.λπ. του τέκνου, η παράβαση της διατροφικής υποχρέωσης έναντι του τέκνου και, γενικά, η αδράνεια των γονέων για τη λήψη μέτρων υπέρ του τελευταίου, όπου είναι αναγκαία η λήψη τους για το συμφέρον του (βλ. Κουνουγέρη- Μανωλεδάκη, Τόμος II, εκδ. Στ`, 2016, σελ. 357 επ.). Η «παράβαση των καθηκόντων» και «η καταχρηστική άσκηση», που αναφέρονται στο άρθρο 1532 ΑΚ, αφορούν τόσο περιπτώσεις ανυπαίτιας, όσο και περιπτώσεις υπαίτιας συμπεριφοράς των γονέων. «Παράβαση των καθηκόντων των γονέων» συνιστά η πλημμελής εκπλήρωση των καθηκόντων αυτών, όπως η πλημμελής φροντίδα, εποπτεία και σε αυτήν υπάγεται και η παραμέληση των καθηκόντων, η παρατηρούμενη δηλαδή αδράνεια των γονέων στις περιπτώσεις όπου απαιτείται ενέργειά τους χάριν του συμφέροντος του τέκνου, που μπορεί να συνιστά και αρνητική κατάχρηση δικαιώματος. «Καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος των γονέων» σημαίνει άσκηση της επιμέλειας ή της διοίκησης της περιουσίας του τέκνου κατά τρόπο αντίθετο ή μη εναρμονιζόμενο με τον σκοπό τους, με αποτέλεσμα να διακυβεύονται τα προσωπικά ή τα περιουσιακά συμφέροντα του τέκνου (π.χ. χρησιμοποίηση της περιουσίας του για ιδιοτελείς σκοπούς). Περαιτέρω αφού η γονική μέριμνα αποτελεί και καθήκον (και όχι μόνο δικαίωμα) ελέγχεται όχι μόνο η άσκησή της αλλά και η παράλειψη άσκησής της ως ενδεχομένως αρνητική κατάχρηση δικαιώματος. Η παράλειψη ασκήσεως μπορεί να εμφανίζεται είτε ως μη προσήκουσα άσκηση, είτε ως καθαρή αδράνεια, δηλαδή αποχή του δικαιούχου από την άσκηση του δικαιώματος (π.χ. εγκατάλειψη του τέκνου και αδιαφορία για την υγεία, την εκπαίδευση ή την ανατροφή του). Η κατάχρηση του δικαιώματος της γονικής μέριμνας κατά την άσκησή του μπορεί να είναι υπαίτια ή ανυπαίτια (ΜΠρΠειρ 3381/2017 δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πλέον τίθενται ενδεικτικά, κατ` άρθρο 1532 ΑΚ, περιπτώσεις κακής άσκησης γονικής μέριμνας, όπως: α) η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β) η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ) η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ) η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε) η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων και στ) η καταδίκη του γονέα, με οριστική δικαστική απόφαση, για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Το Δικαστήριο πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να διαπιστώσει, με μέτρο κρίσης το οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο των γονέων, την παράβαση του γονέα ή των γονέων και ότι αυτή επηρεάζει τη σωματική ή ψυχική και ηθική διάπλαση του τέκνου ή τα γεγονότα και τις πράξεις, που καθιστούν καταχρηστική την άσκηση ή τους λόγους αδυναμίας άσκησης της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας, (ΑΠ 99/2014 δημ. ΤΠΝ ΝΟΜΟΣ, Β. Βαθρακοκοίλη, ΕρμΑΚ, 2004, άρθρο 1532 σελ. 1036 επ.). Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις αυτές, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις αυτές, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο. Από τις διατάξεις των άρθρων 1511 παρ. 2 (όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 5 Ν. 4800/21-05-2021 ΦΕΚ 81Α) και 1664 εδ. α` ΑΚ, συνάγεται ότι το δικαστήριο πρέπει να αποβλέπει πρωτίστως στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, όταν αποφασίζει την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή επιμέλειας ή πραγματικής φροντίδας αυτού. Το συμφέρον αυτό αποτελεί αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο (ΑΠ 358/2019, ΑΠ 824/2018, ΑΠ 58/2017 δημ. άπασες σε ιστοσελ. ΑΠ), που αντλεί το δικαστήριο από την κοινωνική πείρα, την κοινή συνείδηση με αντικειμενικά αξιολογικά κριτήρια και εξετάζεται σε συνδυασμό προς όλα τα επωφελή και πρόσφορα για το ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις (ΑΠ 550/2017 δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η αφαίρεση του συνόλου της επιμέλειας του προσώπου του τέκνου και από τους δύο γονείς και η ανάθεσή της σε τρίτο διατάσσονται από το δικαστήριο, μόνο όταν άλλα μέτρα έμειναν χωρίς αποτέλεσμα ή κρίνεται ότι δεν επαρκούν για να αποτρέψουν κίνδυνο της σωματικής, πνευματικής ή ψυχικής υγείας του τέκνου. Το δικαστήριο ορίζει την έκταση της γονικής μέριμνας που παραχωρεί στον τρίτο και τους όρους άσκησής της. Ειδικότερα, το δικαστήριο αποφασίζει την ανάθεση της πραγματικής φροντίδας ή της επιμέλειας στον τρίτο, ύστερα από έλεγχο του ήθους, των βιοτικών συνθηκών και γενικά της καταλληλότητας του, στηριζόμενο υποχρεωτικά σε βεβαίωση της κοινωνικής υπηρεσίας.

 Η ανάθεση γίνεται σε κατάλληλη οικογένεια, κατά προτίμηση συγγενική (ανάδοχη οικογένεια) και, αν αυτό δεν είναι δυνατό, σε κατάλληλο ίδρυμα. Όταν μόνο η επιμέλεια, ολικά ή μερικά, ανατίθεται στον τρίτο, αυτός δε γίνεται επίτροπος, εκτός αν του παραχωρούνται διαχειριστικές αρμοδιότητες σε σχέση με την περιουσία του τέκνου. Η λήψη οποιουδήποτε μέτρου από το δικαστήριο διαπνέεται από την αρχή της προσφορότητας, δηλαδή της καταλληλότητας του μέτρου για την αποτροπή του κινδύνου, που δημιουργεί η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, προς την οποία συνάπτεται η αρχή της αναλογικότητας, δηλαδή της αναλογίας του μέτρου προς τον επιδιωκόμενο σκοπό και της ελάχιστης δυνατής επέμβασης στη σχέση γονέων και τέκνου (ΑΠ 1011/2020, ΑΠ 577/2014, δημ. άπασες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ο κίνδυνος, για την αποφυγή του οποίου διατάσσεται η αφαίρεση του συνόλου της επιμέλειας, εξειδικεύεται σε ορισμένες καταστάσεις, που συνιστούν εκφάνσεις του όλου φάσματος της υγείας του τέκνου και πρέπει να είναι άμεσος και συγκεκριμένος, ώστε να καθίσταται βάσιμη η επέλευσή του και η από αυτόν βλάβη της υγείας του τέκνου.

 II.Περαιτέρω από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 8,11,34 § 1 του ν. 4538/2018 «Μέτρα για την προώθηση των θεσμών της Αναδοχής και Υιοθεσίας και άλλες διατάξεις» προκύπτει ότι κατάλληλοι για να γίνουν ανάδοχοι, κατά την έννοια του άρθρου 1533 εδ. δ` ΑΚ, είναι οικογένειες αποτελούμενες από συζύγους ή έχοντες συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με ή χωρίς παιδιά, ή μεμονωμένα άτομα, άγαμα ή διαζευγμένα, ή σε χηρεία, με ή χωρίς παιδιά, που μπορεί να είναι συγγενείς εξ αίματος οποιουδήποτε βαθμού με τον ανήλικο (συγγενική αναδοχή). Μεταξύ περισσοτέρων κατάλληλων υποψήφιων ανάδοχων γονέων η επιλογή γίνεται πάντα με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου, υπό το πρίσμα και της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού, που κυρώθηκε με τον ν. 2101/1992 (Α` 192), ενώ η συγγενική αναδοχή πρέπει να προτιμάται. Εξάλλου κατ` εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 7 και 27 του ν. 4538/2018, δημοσιεύθηκε η υπ` αριθ. 13734/538/2019 - ΦΕΚ 1163 Β78.4.2019 Κοινή Υπουργική Απόφαση για την ανάπτυξη και λειτουργία πληροφοριακών συστημάτων Ειδικών και Εθνικών Μητρώων ανηλίκων, αναδοχής και υιοθεσίας καθώς και η υπ` αριθ. 13148/515/2019 - ΦΕΚ 1279 Β 715.4.2019 Κοινή Υπουργική Απόφαση με αντικείμενο το Εθνικό Μητρώο εγκεκριμένων αναδοχών ανηλίκων, συνεπώς με τη σύσταση των προβλεπόμενων μητρώων, επί αναδοχής ανηλίκου εφαρμόζεται πλέον ο ν. 4538/2018. Η υπόδειξη του νόμου περί προτιμήσεως της συγγενικής αναδοχής είναι σαφής, δεν αποκλείεται όμως οι ιδιαίτερες συνθήκες της ατομικής περίπτωσης να αναδεικνύουν τρίτα πρόσωπα ως καταλληλότερα να τους ανατεθεί η φροντίδα του ανηλίκου, αν αυτά δεν υστερούν έναντι των συγγενών του από την άποψη των βασικών προσόντων, που είναι η σωματική, διανοητική και ψυχική υγεία τους και η αγάπη τους για τα παιδιά, συγχρόνως όμως εμφανίζουν μεγαλύτερη συναισθηματική επαφή και δέσιμο με τον ανήλικο, όπως πολλές φορές συμβαίνει με φιλικά πρόσωπα ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος του, εφόσον βέβαια αυτά πληρούν και τις λοιπές προϋποθέσεις καταλληλότητας που απαιτούνται με το άρθρο 8 του ν. 4538/2018, το οποίο επαναλαμβάνει τη ρύθμιση της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του προϊσχύοντος π.δ. 86/2009 (βλ. και Δ. Κράνης, 2012, Η αναδοχή ανηλίκου, ΕφΑΚ&ΠολΔ, Τεύχος 3/2012, Μάρτιος). Σε κάθε περίπτωση και στην περίπτωση της αναδοχής η λήψη οποιουδήποτε μέτρου από το δικαστήριο, πόσω μάλλον εκείνου της αφαίρεσης της επιμέλειας του προσώπου του τέκνου από τους δύο γονείς και της ανάθεσής της σε τρίτο, πρέπει να διαπνέεται από την αρχή της προσφορότητας, δηλαδή της καταλληλότητας του μέτρου για την αποτροπή του κινδύνου που δημιουργεί η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, προς την οποία συνάπτεται η αρχή της αναλογικότητας, δηλαδή της αναλογίας του μέτρου προς τον επιδιωκόμενο σκοπό και της ελάχιστης δυνατής επέμβασης στη σχέση γονέων - τέκνου (βλ. ΑΠ 577/2014 δημ. ΤΝΠ- Νόμος).

 III.Κατά τη διάταξη του άρθρου 1660 ΑΚ « Όταν η ένταξη του ανηλίκου στην ανάδοχη οικογένεια γίνεται διαρκέστερη, ενώ παράλληλα εξασθενούν οι δεσμοί του με τους φυσικούς γονείς του, οι ανάδοχοι γονείς έχουν το δικαίωμα να ζητούν από το δικαστήριο να αφαιρεί από τους φυσικούς γονείς εν μέρει ή εν λόγω την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου ή και τη διοίκηση της περιουσίας του. Στην τελευταία περίπτωση οι ανάδοχοι γονείς καθίστανται επίτροποι". Κατ` άρθρο 1662 ΑΚ ορίζεται πως με εξαίρεση τις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων άρθρων, ήτοι των περιπτώσεων των άρθρων 1660 και 1661 ΑΚ, οι φυσικοί γονείς ή ο επίτροπος που ανέθεσαν τη φροντίδα του προσώπου του ανηλίκου στους ανάδοχους γονείς με σύμβαση, έχουν το δικαίωμα να ανακαλούν την ανάθεση οποτεδήποτε. Με την ίδια εξαίρεση, μπορεί και το δικαστήριο, αν η ανάθεση έγινε με απόφασή του, να θέτει τέρμα σ` αυτήν, όταν το ζητούν οι φυσικοί γονείς ή ο επίτροπος, εφόσον διαπιστώνει ότι εξέλιπαν οι λόγοι για τους οποίους είχε αποφασισθεί το μέτρο.

 Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση αίτησή τους και για τους ειδικότερα διαλαμβανόμενους σε αυτήν λόγους, οι αιτούντες ζητούν να αφαιρεθεί το σύνολο της γονικής μέριμνας, άλλως της επιμέλειας της ανήλικης ........... (.......), που γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30/10/2010, εκτός γάμου, και έλαβε αρχικά το όνομα ............ (..................), από τη φυσική μητέρα της .............. (..........) ......... (.............), λόγω αδυναμίας της τελευταίας να ανταποκριθεί στην άσκηση του γονεϊκού της ρόλου και κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, και να ανατεθεί αυτή στους αιτούντες οι οποίοι άλλωστε είναι ανάδοχοι γονείς της ανήλικης, δυνάμει του από 16.9.2016 ιδιωτικού συμφωνητικού αναδοχής, τυγχάνουν δε εγγεγραμμένοι στο Εθνικό Μητρώο Αναδόχων Γονέων. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση αρμοδίως, καθ` ύλην και κατά τόπο, εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, να δικαστεί κατά την προκειμένη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (22, 739, 740 και 741 KΠολΔ, 121 ΕισΝΑΚ) και είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη ως προς το επικουρικό αίτημα ανάθεσης στους αιτούντες την επιμέλειας, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 19 αρ. 2, 1510, 1511 παρ. 2, 1518, 1532, 1533, 1660 ΑΚ. Ως προς το κύριο όμως αίτημα της αφαίρεσης της γονικής μέριμνας από την φυσική μητέρα της ανήλικης, και στα πλαίσια της αυτεπάγγελτης εξέτασης των διαδικαστικών προϋποθέσεων της δίκης από το Δικαστήριο, πρέπει η ένδικη αίτηση να απορριφθεί ως απαράδεκτη, αφού στην § 1 του άρθρου 1532 ΑΚ ορίζονται περιοριστικά τα (ενεργητικώς) νομιμοποιούμενα για την υποβολή της αίτησης αφαίρεσης της γονικής μέριμνας πρόσωπα, και συγκεκριμένα ο έτερος γονέας, στενοί συγγενείς του ανηλίκου, και ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών. Συνεπώς, μεταξύ τούτων δεν συγκαταλέγονται οι ανάδοχοι γονείς, στους οποίους καταλείπεται μόνο η δικονομική δυνατότητα της υποβολής αιτήματος προς τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών, για υποβολή από τούτον αιτήσεως κατ` άρθρο 1532 § 1 ΑΚ. Περαιτέρω, για το παραδεκτό της συζήτησης της υπό κρίσην αιτήσεως, ως προς το σκέλος αυτής που κρίθηκε νόμιμη, τηρήθηκε η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 748 παρ. 2, 3, 4 και 5 KΠολΔ προδικασία, με τη νόμιμη και εμπρόθεσμη επίδοση αντιγράφου της αίτησης με πράξη κατάθεσης και ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης (βλ. την με αριθμ. ......./31.1.2023 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Θεσσαλονίκης με έδρα το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ................). Όπως συνάγεται από τα πρακτικά της κεκλεισμένων των θυρών δίκης, κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά του πινακίου, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης δεν παραστάθηκε κατά τη συζήτηση της κρινόμενης αίτησης, πλην όμως αυτός δικαιούται και δεν υποχρεούται να παραστεί κατά τη συζήτηση αυτής (άρθρο 748 παρ. 2 και 750 του KΠολΔ), η εξέταση της οποίας δεν εμποδίζεται από τη μη παράστασή του (ΕφΘεσσ 617/2010 Αρμ 2011.959). Τέλος, σημειώνεται ότι, κατά τη συζήτηση της αίτησης, η συνεδρίαση διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 2 του Συντάγματος, 114 και 741 KΠολΔ, διότι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, συντρέχουν ειδικοί λόγοι προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του ανηλίκου διαδίκου (βλ. σχετικά ΑΠ 1971/2008 δημ. στη βάση δεδομένων Νόμος). Κατόπιν τούτου η υπό κρίσην αίτηση πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω στην ουσία της.

 IV.Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθ. 731 και 732 KΠολΔ, το δικαστήριο μπορεί, ως ασφαλιστικό μέτρο για την εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος του αιτούντα ή τη ρύθμιση κατάστασης, να διατάξει την ενέργεια, παράλειψη ή ανοχή ορισμένης πράξης από εκείνον κατά του οποίου στρέφεται η αίτηση ή και κάθε μέτρο που κατά τις περιστάσεις και την κρίση του είναι πρόσφορο. Περαιτέρω, κατά την ορθότερη άποψη, στις υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας είναι απαράδεκτη η αίτηση για λήψη ασφαλιστικών μέτρων κατά τη διαδικασία των αρθ. 686 επ. KΠολΔ (Κ. Μπέης, Τα όρια της προσωρινής δικαστικής προστασίας, έκδ. 1980, σελ. 19, ο ίδιος, Οι διαδικασίες ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου σελ. 350, Βερβεσός Δ 1.259 σημ. 4, contra Π. Τζίφρας, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδ. 1980, σελ. 323,)

 Διότι η παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας κατά την εν λόγω διαδικασία προϋποθέτει κύρια διαφορά υπαγόμενη στην αμφισβητούμενη δικαιοδοσία, ενώ στις υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας η ανάγκη για παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας καλύπτεται στα πλαίσια του άρθ. 781 §1 KΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο το δικαστήριο, που δικάζει την κύρια υπόθεση, μπορεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, ύστερα από σχετικό αίτημα ή και αυτεπαγγέλτως, να εκδώσει προσωρινή διαταγή, που καταχωρίζεται στα πρακτικά με την οποία διατάζει τα αναγκαία έως την έκδοση της αποφάσεως του ασφαλιστικά μέτρα για την εξασφάλιση ή διατήρηση δικαιώματος ή για τη ρύθμιση κατάστασης. Δηλαδή η διαδικασία του άρθ. 781 §1 KΠολΔ επιτελεί στην εκούσια δικαιοδοσία τη λειτουργία των ασφαλιστικών μέτρων της αμφισβητούμενης (Μπέης Πολιτική Δικονομία τ. 17 άρθ. 781 §1, Αρβανιτάκης σε Κεραμέα - Κονδύλη - Νίκα Ερμηνεία KΠολΔ άρθ. 781 αρ. 1, Κεραμέα Κονδύλη Νίκα έκδοση 2020 σελ 23 (άρθρο 682 αριθ. 7, με τις εκεί περαιτέρω νομολογιακές παραπομπές).

 V.Σύμφωνα με τη ρύθμιση του άρθρου 140 ΑΚ, «αν κάποιος καταρτίζει δικαιοπραξία και η δήλωσή του δεν συμφωνεί, από ουσιώδη πλάνη, με τη βούλησή του, έχει δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση της δικαιοπραξίας». Πλάνη υπάρχει λοιπόν, όταν ο δικαιοπρακτών εννοούσε τη δήλωσή αυτού με νόημα διαφορετικό από εκείνο που έχει εκ του νόμου ή αγνοούσε τις έννομες συνέπειες της δήλωσής του. Έτσι, αν κάποιος υπογράφει έγγραφο, θεωρώντας εσφαλμένως ότι περιλαμβάνει ορισμένο περιεχόμενο διαφορετικό, ευρίσκεται σε πλάνη, η οποία είναι ουσιώδης, όταν αναφέρεται σε σημείο τόσο σπουδαίο για όλη τη δικαιοπραξία, ώστε το πρόσωπο που πλανήθηκε δε θα επιχειρούσε αυτήν, αν γνώριζε την πραγματική κατάσταση. Η άγνοια πρέπει εντούτοις να τυγχάνει ανεπίγνωστη και όχι συνειδητή, διότι αυτός που γνωρίζει ότι ευρίσκεται σε άγνοια ή διατηρεί αμφιβολίες ως προς την αλήθεια ορισμένης κατάστασης και παρ` όλα αυτά ενεργεί, δεν ευρίσκεται σε πλάνη, όπως ακριβώς συμβαίνει επί παραδείγματι όταν κάποιος υπογράφει έγγραφο, τελώντας εν γνώσει ότι αγνοεί το περιεχόμενό του, δεν έχει κατανοήσει αυτό ή δε γνωρίζει τις έννομες συνέπειές του (βλ. ΑΠ 463/2008, ΕλλΔνη 2009.1738, ΠΠρΠατρ 448/2019, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΠΠρΠατρ 219/2019, ΠΠρΠατρ 524/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατά τις διατάξεις του άρθρου 147  ΑΚ, «Όποιος παρασύρθηκε με απάτη σε δήλωση βούλησης έχει δικαίωμα να ζητήσει να ακυρωθεί η δικαιοπραξία. Αν η δήλωση απευθύνεται σε άλλον και η απάτη έγινε από τρίτον, η ακύρωση μπορεί να ζητηθεί μόνο εφόσον εκείνος προς τον οποίο απευθύνεται η δήλωση ή τρίτος που απέκτησε αμέσως δικαίωμα από αυτήν γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει την απάτη». Με τις παραπάνω διατάξεις η απάτη αντιμετωπίζεται ως λόγος που καθιστά ελαττωματική τη βούληση του απατηθέντος, στον οποίο παρέχεται το δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση της δήλωσής του. Ως απάτη κατά την έννοια του άρθρου 147 ΑΚ νοείται κάθε συμπεριφορά, η οποία τείνει να παραγάγει, να ενισχύσει ή διατηρήσει πεπλανημένη αντίληψη ή εντύπωση, με σκοπό να οδηγηθεί κάποιος σε δήλωση βούλησης, συνίσταται δε η απατηλή συμπεριφορά είτε σε παράσταση ανύπαρκτων γεγονότων ως υπαρκτών, κατά παράβαση του καθήκοντος αλήθειας, είτε σε απόκρυψη ή αποσιώπηση ή ατελή ανακοίνωση υπαρκτών γεγονότων, των οποίων η αποκάλυψη στον αγνοούντα αυτά ήταν επιβεβλημένη από το καθήκον διαφώτισής του, με βάση την αρχή της καλής πίστης ή λόγω της υπάρχουσας ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ αυτού και εκείνου προς τον οποίο απευθύνεται η δήλωση (Βλ. ΕφΑΘ 2201/2019 δημ. ΤΝΠ NOMOS). Σε κάθε περίπτωση δεν ενδιαφέρει το είδος της πλάνης που δημιουργήθηκε από την απάτη, δηλαδή αν αυτή είναι ή δεν είναι συγγνωστή, ουσιώδης ή επουσιώδης, καθώς και εάν αναφέρεται αποκλειστικά στα παραγωγικά αίτια της βούλησης, αρκεί η πλάνη να υφίσταται κατά το χρόνο που δηλώνεται η βούληση (Βλ. ΑΠ 1046/2019, ΑΠ 209/2018, αμφ. δημ. σε ΤΝΠ NOMOS). Τέλος, από τη διάταξη του άρθρου 147 ΑΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 216 παρ. 1 α` KΠολΔ, προκύπτει ότι για την πληρότητα της αγωγής ακύρωσης δικαιοπραξίας λόγω απάτης, αλλά και της αντίστοιχης ένστασης, όταν η απάτη προβάλλεται κατ` ένταση, πρέπει ο ενάγων ή ενιστάμένος να αναφέρει τα πραγματικά περιστατικά της απατηλής συμπεριφοράς του εναγόμενου, με την οποία ενσυνείδητα και από πρόθεση δημιουργείται, διατηρείται ή ενδυναμώνεται στον ενάγοντα κάποια πεπλανημένη παράσταση, με το σκοπό να επηρεάσει την απόφασή του και συνακόλουθα να εκτίθεται ο δόλος του εναγόμενου και η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ απάτης και της μέσω αυτής προκληθείσας δήλωσης βούλησης (Βλ. ΑΠ 402/2018 δημ. ΤΝΠ NOMOS). Εξάλλου, σύμφωνα με τη ρύθμιση του άρθρου 157 ΑΚ, το δικαίωμα για ακύρωση δικαιοπραξίας, λόγω πλάνης ή απάτης, αποσβήνεται με την παρέλευση δύο ετών από την επόμενη ημέρα της κατάρτισης της δικαιοπραξίας (ά. 241εδ.α ΑΚ), στην περίπτωση, όμως, που η πλάνη εξακολούθησε και μετά τη δικαιοπραξία, η αποσβεστική προθεσμία των δύο (2) ετών αρχίζει από την επόμενη ημέρα, αφότου πέρασε η κατάσταση που ήταν η δημιουργός της ελαττωματικής βούλησης του συμβαλλόμενου, δηλαδή από την αποκάλυψη της πλάνης. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, μετά, την πάροδο διετίας από τη δικαιοπραξία ή από τότε που πέρασε η κατάσταση της πλάνης ή της απάτης, αποκλείεται η ακύρωση αυτής τόσο με αγωγή όσο και με ένσταση, αφού η προθεσμία του άρθρου 157 ΑΚ είναι αποσβεστική, ώστε να επέρχεται απόσβεση του διαπλαστικού δικαιώματος προς ακύρωση της δικαιοπραξίας. Το αντίθετο δεν προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 273 ΑΚ, που θεσπίζει το απαράγραπτο των ενστάσεων, διότι η διάταξη αυτή ισχύει επί παραγραφής και δεν μπορεί να γίνει, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 279 ΑΚ, ανάλογή εφαρμογή της και επί αποσβεστικής προθεσμίας, αφού δεν συμβιβάζεται με τη φύση και το σκοπό αυτής, που είναι η ταχύτερη δυνατή άρση της αβεβαιότητας περί το κύρος της δικαιοπραξίας. Επιπροσθέτως, η ανάλογη εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 273 ΑΚ 
αποκλείεται επί αποσβεστικής προθεσμίας σε κάθε περίπτωση, διότι η παραγραφή αφορά πάντοτε τις αξιώσεις υποστατού δικαιώματος και οι ενστάσεις από τις αξιώσεις αυτές δεν παραγράφονται, με την έννοια ότι μπορούν να προβληθούν και μετά την παραγραφή των αξιώσεων, ενώ με την παρέλευση της αποσβεστικής προθεσμίας παύει να υπάρχει το διαπλαστικό δικαίωμα προς ακύρωση της δικαιοπραξίας, ώστε να μη νοείται πλέον η ύπαρξη αξίωσης και πολύ περισσότερο ένστασης, που να πηγάζει από μη υποστατό δικαίωμα (βλ. ΑΠ 1447/2010, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 413/2021 ιστός. Εφετείου Πειραιώς). Άλλωστε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 280 ΑΚ, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως αποσβεστική προθεσμία που τάσσει ο νόμος. Κατά συνέπεια, εφόσον από το περιεχόμενο της αγωγής προκύπτει η πάροδος της τασσόμενης από τον νόμο προθεσμίας, και χωρίς αίτηση ή ένσταση του εναγόμενου, απορρίπτεται η αγωγή που στηρίζεται στο δικαίωμα που έχει αποσβεστεί (βλ. ΑΠ 194/2012 Αρμ 2012.1735, ΠΠρΗρ 115/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

 Η καθ` ης με το δικόγραφο των επί έδρα κατατεθεισών προτάσεων, αλλά και με δήλωση που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά του Δικαστηρίου, άσκησε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων αιτούμενη να της επιτραπεί, με αναλογική εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 1520 ΑΚ, η επικοινωνία με την κόρη της, κατά τις ημέρες και ώρες της εβδομάδας που εκτενώς διαλαμβάνει στις προτάσεις της. Η αίτηση αυτή, σύμφωνα με τις ανωτέρω υπό στοιχείο IV. νομικές σκέψεις, ασκείται απαραδέκτως κατά την παρούσα εκούσια δικαιοδοσία και τυγχάνει συνεπώς απορριπτέα. Σημειωτέο δε ότι, ενόψει του ότι πρόκειται για διαφορά που υπάγεται σε άλλη δικαιοδοσία και δη στην αμφισβητούμενη, και μάλιστα περί αιτήματος προσωρινής δικαστικής προστασίας κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, δεν νοείται παραπομπή αυτής από το παρόν Δικαστήριο. Εξάλλου δε, αξίωση επικοινωνίας γονέα με το τέκνο του, επιχειρούμενη να θεμελιωθεί στο άρθρο 1520 ΑΚ, υπάγεται στην ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών κατ` άρθρο 592 § 3 KΠολΔ, και όχι στην παρούσα εκούσια δικαιοδοσία, η αρμοδιότητα της οποίας ορίζεται περιοριστικά στο άρθρο 121 ΕισΝΑΚ. Περαιτέρω η καθ` ης αρνείται αιτιολογημένα την υπό κρίσην αίτηση και προβάλλει α) τον ισχυρισμό ότι δεν γνωρίζει αν έχει υπογράψει το από 16.9.2016 συμφωνητικό αναδοχής, και ότι σε κάθε περίπτωση δεν γνωρίζει να γράφει στα ελληνικά, και προβάλλει ένσταση που την χαρακτηρίζει ως ένσταση πλαστότητας. Κατά τη διάταξη του άρθρου 457 παρ. 1 του KΠολΔ τη γνησιότητα ιδιωτικού εγγράφου, εφόσον αμφισβητείται, πρέπει να την αποδείξει εκείνος, που το επικαλείται και το προσάγει, εκτός αν είναι τόσο φανερά αλλαγμένο, ώστε το δικαστήριο να μπορεί να διαπιστώσει αμέσως και ασφαλώς, ότι δεν είναι γνήσιο, κατά δε τη διάταξη της παρ. 2 του αυτού άρθρου εκείνος, κατά του οποίου προσάγεται το ιδιωτικό έγγραφο, οφείλει να δηλώσει αμέσως, αν αναγνωρίζει ή αρνείται τη γνησιότητα της υπογραφής, διαφορετικά το έγγραφο θεωρείται αναγνωρισμένο και κατά τη διάταξη της παρ. 3 του ίδιου άρθρου, αν αναγνωριστεί ή αποδειχθεί η γνησιότητα της υπογραφής, θεωρείται ότι έχει διαπιστωθεί η γνησιότητα του περιεχομένου, με την επιφύλαξη της προσβολής του ως πλαστού, από τις ως άνω διατάξεις σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 455, 458, 460, 461 και 463 του KΠολΔ, προκύπτει ότι τα ιδιωτικά έγγραφα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει επί δημοσίων εγγράφων, δεν έχουν το τεκμήριο της γνησιότητας. Η επίκληση και προσαγωγή από διάδικο ιδιωτικού εγγράφου για άμεση ή έμμεση (ως δικαστικό τεκμήριο) απόδειξη ουσιώδους ισχυρισμού ενέχει και ισχυρισμό της γνησιότητάς του, την οποία οφείλει ο ίδιος να αποδείξει, σύμφωνα με το άρθρο 338  KΠολΔ, όταν αμφισβητηθεί από τον αντίδικό του, καθόσον η αμφισβήτηση της γνησιότητας αυτού αποτελεί άρνηση (ΑΠ 20/2017 δημ. ιστοσελ. ΑΠ). Έτσι, εφόσον το έγγραφο είναι ενυπόγραφο, αδιάφορο αν φέρει την υπογραφή εκείνου, κατά του οποίου προσάγεται ή τρίτου, η αμφισβήτηση της γνησιότητας αναφέρεται στην υπογραφή του εγγράφου και η απόδειξη της γνησιότητας της υπογραφής δημιουργεί αμάχητο τεκμήριο για τη γνησιότητα του υπερκείμενου περιεχομένου του εγγράφου, που καλύπτεται από την υπογραφή, το οποίο τεκμήριο ανατρέπεται μόνο με την προσβολή του εγγράφου ως πλαστού (ΑΠ 110/2020, ΑΠ 535/2019, αμφ. δημ ιστοσελ ΑΠ). Τούτο δε διότι η προσβολή του εγγράφου ως πλαστού αναφέρεται στο περιεχόμενο του εγγράφου, ενώ η αμφισβήτηση της γνησιότητας ενός ιδιωτικού εγγράφου μόνο στην υπογραφή του (ΑΠ 535/2019 ΤΝΠ Νόμος). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 463, όποιος προβάλλει ισχυρισμούς για πλαστότητα εγγράφου είναι ταυτόχρονα υποχρεωμένος να προσκομίσει τα έγγραφα που αποδεικνύουν την πλαστότητα και να αναφέρει ονομαστικά τους μάρτυρες και τα άλλα αποδεικτικά μέσα, αλλιώς οι ισχυρισμοί του είναι απαράδεκτοι. Ο περιορισμός αυτός τείνει στην αποτροπή της στρεψοδικίας και παρελκύσεως της εκκρεμούς δίκης (Ολ.ΑΠ 23/1999). Έτσι, η διάταξη του άνω άρθρου 463 KΠολΔ απαιτεί την ταυτόχρονη με την προβολή του ισχυρισμού για πλαστότητα του εγγράφου προσκομιδή των αποδεικτικών εγγράφων και την αναφορά ονομαστικώς των μαρτύρων και των άλλων αποδεικτικών μέσων, τόσο στην περίπτωση που κατονομάζεται ο πλαστογράφος όσο και στην περίπτωση που αυτός δεν κατονομάζεται, καθόσον η διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 463 του KΠολΔ είναι γενική και στο άρθρο 464 του KΠολΔ, κατά το οποίο αν έγγραφο προσβάλλεται ως πλαστό χωρίς να αποδίδεται η πλαστογραφία σε ορισμένο πρόσωπο, το δικαστήριο διατάζει αποδείξεις μόνο αν εκείνος που προσκόμισε το έγγραφο επιμένει να το χρησιμοποιήσει και το έγγραφο είναι κατά την κρίση του δικαστηρίου ουσιώδες για τη διάγνωση της υπόθεσης, δεν προβλέπεται διάφορη ρύθμιση. Περαιτέρω, στον ισχυρισμό περί πλαστότητα της επί του εγγράφου φερόμενης υπογραφής του υπόχρεου εξ αυτού εμπεριέχεται λογικά ως έλασσον και η άρνηση της γνησιότητας της υπογραφής του υπόχρεου. Εν προκειμένω η προταθείσα από την καθ` ης ένσταση πλαστότητας του από 16.9.2016 συμφωνητικού, το οποίο φέρει επικύρωση γνησιότητας της υπογραφής τόσο των αναδόχων γονεών και ήδη αιτούντων όσο και της καθ` ης φυσικής μητέρας τυγχάνει απορριπτέα ως απαράδεκτη, αφού δεν προσκομίζονται έγγραφα προς σύγκριση της υπογραφής, ούτε προτείνονται μάρτυρες προς απόδειξη της πλαστότητας, και δεν κατονομάζεται πλαστογράφος. Επειδή όμως, κατά τα ανωτέρω, στην ένσταση πλαστότητας εμπεριέχεται ως έλασσον η αμφισβήτηση της γνησιότητας της υπογραφής, ενόψει του ότι οι αιτούντες με επίκληση προσκομίζουν και επικαλούνται το από 16.9.2016 συμφωνητικό αναδοχής, ο ισχυρισμός τούτος ως άρνηση θα εξετασθεί περαιτέρω στην ουσία. Β) επικουρικά και κατ` ορθή εκτίμηση, προβάλλει ισχυρισμό περί πλάνης ως προς το περιεχόμενο του συμφωνητικού, η οποία προκλήθηκε από απατηλή συμπεριφορά των αιτούντων. Ο ισχυρισμός αυτός τυγχάνει νόμιμος, ερειδόμενος στις διατάξεις των άρθρων 140 και 147 ΑΚ, πλην όμως είναι απαράδεκτος κατ` άρθρο 273 ΑΚ και συνεπώς απορριπτέος, σύμφωνα με τις υπό στοιχείο V. μείζονες νομικές σκέψεις, αφού έχει υποπέσει στην διετή αποσβεστική προθεσμία, η οποία αφορά και τις ενστάσεις και λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως, ενώ δεν διαλαμβάνεται ισχυρισμός περί εξακολούθησης της δημιουργηθείσας ένεκα της απάτης πεπλανημένης αντιλήψεως. Σε κάθε δε περίπτωση, ο ισχυρισμός περί πεπλανημένης δήλωσης βουλήσεως τυγχάνει απορριπτέος και για το λόγο ότι η σύμβαση αναδοχής δεν δύναται αφ` εαυτής και χωρίς να συντρέξουν τα πρόσθετα στοιχεία που ορίζονται στο άρθρο 1660 ΑΚ, να οδηγήσουν σε αφαίρεση της επιμέλειας από το φυσικό γονέα, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει και ισχυρίζεται η καθ` ης γ) επίσης επικουρικά προτείνει ισχυρισμό περί έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης για υποβολή της παρούσας αιτήσεως, καθ` ότι σύμφωνα με το άρθρο 1655 ΑΚ δεν δύναται να υπάρξει σύννομη αναδοχή του ανηλίκου αν δεν την ανέθεσαν αμφότεροι οι γονείς. Η αμφισβήτηση από την καθ` ης των επικαλούμενων από τους αιτούντες θεμελιωτικών της νομιμοποίησης περιστατικών συνιστά, όχι ένσταση ελλείψεως νομιμοποιήσεως, αλλά άρνηση της βάσεως της αίτησης, οι οποίοι φέρουν προς τούτο το σχετικό βάρος αποδείξεως (ΑΠ 55/2022, 915/2021, ΑΠ 46/2020, ΑΠ 59/2017, απας. δημ. ιστοσελίδα ΑΠ.)

 Από την ένορκη κατάθεση των μαρτύρων, που εξετάσθηκαν νόμιμα στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου οι οποίες (καταθέσεις) περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά της κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίασής του η λήψη των οποίων έγινε με φωνοληψία (αρ. 256 παρ. 1 και 3 KΠολΔ), από την με αριθμό ......./27-12-2022 ένορκη βεβαίωση της ............ ενώπιον του Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης και από την με αριθμό ...../10-1-2023 ένορκη βεβαίωση των ..................και ........................ ενώπιον του Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης, οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια των αιτούντων, από τις με αριθμό ......./11.1.2013 και ......./11.1.2023 ένορκες βεβαιώσεις των .................... και ....................... που συντάχθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ................- ............, οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια της καθ` ης η αίτηση, και οι οποίες παρότι δεν κλήθηκε να παραστεί κατά τη λήψη τους, ο αντίδικος εκείνου, με την επιμέλεια του οποίου, έγιναν, λαμβάνονται υπόψη στην παρούσα εκουσία δικαιοδοσία ως δικαστικά τεκμήριο, δεδομένου ότι ισχύει το ανακριτικό σύστημα και η ελεύθερη απόδειξη, από την επικοινωνία που πραγματοποίησε το Δικαστήριο με την ανήλικη ........................., καθώς και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι, μερικά από τα οποία μνημονεύονται ειδικότερα στη συνέχεια, χωρίς, ωστόσο, να παραλείπεται κανένα κατά την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης, αξιολογούμενων απάντων των ανωτέρω στα πλαίσια της αρχής της ελεύθερης απόδειξης και του ανακριτικού συστήματος, που ισχύουν στην προκείμενη διαδικασία, σύμφωνα με τα οποία ο Δικαστής για τη δικαστική του πεποίθηση λαμβάνει υπόψη κάθε πρόσφορο αποδεικτικό στοιχείο, ακόμη και άκυρα ή ανυπόστατα αποδεικτικά μέσα (όχι, όμως και ανεπίτρεπτα), μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα ή αποδεικτικά μέσα εκτός του καταλόγου του άρθρου 339 KΠολΔ και αποδεσμεύεται σύμφωνα με τα άρθρα 744 και 759 KΠολΔ από τους αποδεικτικούς τύπους της αυστηρής απόδειξης τόσο ως προς το επιτρεπτό των αποδεικτικών μέσων και την αποδεικτική τους δύναμη, όσο και ως προς τους τηρητέους κανόνες της αποδεικτικής διαδικασίας (ΑΠ 647/2020, ΑΠ 769/2015, ΑΠ 1340/2013 απασ. Δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), εκτός από α) τις από 25/11/2022, από 11/1/2023 και από 8/2/2023 υπεύθυνες δηλώσεις του ν. 1599/1986 της .................., β) την από 28.11.20022 βεβαίωση των οδοντιάτρων ................... και ........................... και γ) την από 14.11.2022 βεβαίωση της ......................., και οι οποίες συνιστούν ανεπίτρεπτο αποδεικτικό μέσο αφού συνετάγησαν επίτηδες, επί σκοπώ χρησιμοποίησής τους ως αποδεικτικό μέσο στην παρούσα δίκη, και οι οποίες δεν μπορεί να ληφθούν υπόψη, ούτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 1583 / 2021, ΑΠ 567/2018 αμφ. δημ. ιστοσελ. ΑΠ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Η ανήλικη ............ (...........) γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30.10.2010 ως εκτός γάμου τέκνο της καθ` ης αγνώστου πατρός, και έλαβε αρχικά το όνομα ...................... (..................) (βλ. την με αριθμό ......, τόμος ....., έτους 2011 ληξιαρχική πράξη γέννησης από το Τμήμα Γεννήσεων, Διεύθυνση Δοτικής Κατάστασης του Δήμου ...............). Οι αιτούντες τυγχάνουν έγγαμοι από τις 26.12.2004 και από το γάμο τους δεν έχουν αποκτήσει τέκνα. Ο πρώτος των αιτούντων είναι ιερέας και ιερουργεί στον Ιερό Ναό ................ Θεσσαλονίκης, ενώ η δεύτερη ασχολείται μετά οικιακά, έχοντας σπουδές νοσηλευτικής και τυγχάνει μόνιμη εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού. Το έτος 2012 οι αιτούντες γνώρισαν την καθ` ης, όταν η τελευταία εμφανίσθηκε με το παιδί της, ηλικίας τότε μόλις 2 ετών και ζήτησε να συμπεριληφθεί στους καταλόγους των συσσιτίων που οργάνωνε ο ως άνω Ιερός Ναός, καθώς ήταν πρόσφυγας από την Αιθιοπία. Το βρέφος της, όπως και η ίδια, ήταν σε άσχημη κατάσταση, αφού είχαν υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία και κακουχίες, καθ` ότι η καθ` ης έφυγε υπό πολύ δύσκολες συνθήκες από το χώρα καταγωγής της, εγκαταστάθηκε αρχικώς στην Αθήνα, όπου γεννήθηκε η ανήλικη κόρη της, και εν συνεχεία μετοίκησαν στην Θεσσαλονίκη. Οι αιτούντες υποστήριξαν αρχικά την καθ` ης με όσα μέσα είχαν στην διάθεσή τους. Ήδη από το έτος 2012 η φυσική μητέρα - καθ` ης η αίτηση εμπιστευόταν τη φύλαξη του ανήλικου βρέφους της στους αιτούντες αρκετές ώρες ημερησίως, προκειμένω να την προσέχουν κατά τις ώρες που αυτή εργαζόταν περιστασιακώς. Ήδη όμως από το έτος 2013, κατόπιν πρότασης της ίδιας της καθ` ης, η οποία διαπίστωσε ότι δεν δύναται να ανταποκριθεί με επάρκεια στα γονεϊκα της καθήκοντα, το ανήλικο κορίτσι το οποίο ήταν πλέον τριών ετών, άρχισε να διαμένει μόνιμα στην οικία των αιτούντων, ως εν τοις πράγμασι ανάδοχοι γονείς αυτής. Έτσι από τις αρχές του έτους 2013, οπότε η ανήλικη κόρη της καθ` ης εγκαταστάθηκε στην κατοικία των αιτούντων, αυτοί ανέλαβαν τη φροντίδα της, ήτοι την κατάλληλη για την ηλικία της διατροφή, μέριμνα της υγείας, και στη συνέχεια την εκπαίδευσή της, και παράλληλα ενημέρωσαν και τις αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες για την αναδοχή, ώστε έλαβε χώρα η έναρξη της εποπτείας από την αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Το ίδιο έτος οι αιτούντες, με τη συμφωνία της καθ` ης, βάπτισαν την ανήλικη κατά τον τύπο του ελληνοχριστιανικού ορθοδόξου δόγματος, και της έδωσαν το όνομα «.................», αργότερα δε το όνομα αυτό καταχωρίσθηκε και στα δημόσια αρχεία, και συγκεκριμένα με την υπ’ αριθμ. 7Ε/5-1-2016 απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης έγινε η διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης γέννησής της ανήλικης ως προς το κύριο όνομά της, ώστε να καταχωρισθεί ως κύριο όνομα της το «...............». Οι δαπάνες της ανήλικης από το έτος 2013 μέχρι και σήμερα καλύπτονται σχεδόν αποκλειστικά από τους αιτούντες, ενώ η συνεισφορά της καθ` ης μητέρας της, παρότι εισπράττει επιδόματα, ήταν μικρή. Περαιτέρω, επειδή το παιδί δεν μπορούσε να ασφαλιστεί σε δημόσιο ασφαλιστικό φορέα, εξαιτίας του γεγονότος ότι η καθ` ης διατηρούσε την επιμέλειά της, οι αιτούντες κάλυπταν όλες τις αναγκαίες δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή της. Το έτος 2016, και αφού οι αιτοΰντες είχαν καταχωρηθεί στη σχετική βάση δεδομένων - μητρώο αναδοχών ως ανάδοχοι γονείς, μεταξύ των διαδίκων καταρτίσθηκε και υπεγράφη το από 16-9-2016 ιδιωτικό συμφωνητικό σύναψης αναδοχής και κατατέθηκε στην αρμόδια υπηρεσία του Τμήματος Κοινωνικής Μέριμνας της Διεύθυνσης Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης. Ο ισχυρισμός της καθ` ότι η υπογραφή που φέρει το συμφωνητικό δεν είναι γνήσια, τυγχάνει απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος, καθόσον από την θεώρηση του γνήσιου της υπογραφής της καθ` ης που έχει τεθεί επί του ανωτέρω συμφωνητικού αναδοχής (βλ. θεώρηση γνησίου της υπογραφής όλων των συμβαλλομένων, που έχει τεθεί επί του συμφωνητικού από την Αρχιφύλακα ........................ του Αστυνομικού Τμήματος ..................., καθώς και στρόγγυλη σφραγίδα της Ελληνικής Αστυνομίας σε όλες τις σελίδες του συμφωνητικού), αποδεικνύεται ότι πρόκειται περί γνήσιας υπογραφής αυτής. Εξάλλου δε το γεγονός ότι γνωρίζει με επάρκεια την ελληνική γλώσσα, προκύπτει και από τις καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης όσο και από τις προσκομιζόμενες από τους αιτούντες υπεύθυνες δηλώσεις της καθ` ης (βλ. την από 1-9-2019 υπεύθυνη δήλωση όπου η καθ` ης δηλώνει ότι γνωρίζει ελληνικά και ότι θα απουσιάσει στην Αφρική για άγνωστο χρονικό διάστημα και παραχωρεί στους αιτούντες - αναδόχους την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα της ανήλικης και την από 10-2-2022 υπεύθυνη δήλωση της καθ` ης, με όμοιο περιεχόμενο) αλλά και από το γεγονός ότι συναλλασσόταν με Έλληνες ιδιώτες μισθώνοντας κατοικία κλπ, αλλά και με δημόσιες αρχές, για την λήψη επιδομάτων, υποβολή εγγράφων κλπ. Περαιτέρω δε ο ισχυρισμός της καθ` ης, ότι ακόμη και αν υπέγραψε το ανωτέρω συμφωνητικό αναδοχής, δεν ήταν σε θέση να κατανοήσει την νομική σημασία αυτού, θεωρώντας ότι απλώς πρόκειται για έγγραφο το οποίο διασφαλίζει την εγγραφή της ................ στο σχολείο, ουδόλως παρίσταται πειστικός, αφού από τις ανωτέρω υπεύθυνες δηλώσεις που αυτή υπέγραψε, από το γεγονός ότι αυτή απούσιασε στην Αιθιοπία από 5.9.2019 έως τις 16.11.2019 και από 25.2.2022 έως 6.5.2022, ήτοι για συνολικό χρονικό διάστημα έξι μηνών (βλ. προσκομιζόμενα αεροπορικά εισιτήρια), ενώ η ανήλικη ................. παρέμενε με τους αναδόχους γονείς, από το γεγονός ότι κατ` επιλογή της επικοινωνούσε με την κόρη της μόνο κατά τα Σάββατα, συχνά δε μάλιστα η επικοινωνία αυτή λάμβανε χώρα στην οικία των αναδόχων χωρίς διανυκτέρευση, καθώς και από την κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης, αποδεικνύεται ότι η καθ` ης είχε πλήρη γνώση του περιεχομένου του συμφωνητικού αναδοχής αλλά και των εννόμων συνεπειών αυτού. Μετά την κατάρτιση του ανωτέρω συμφωνητικού αναδοχής και στο πλαίσιο της άσκησης εποπτείας από το Τμήμα Κοινωνικής Μέριμνας της Διεύθυνσης Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ν. 4538/2018, επισκέπτονται συχνά τους αναδόχους κοινωνικοί λειτουργοί της άνω υπηρεσίας, προκειμένου να διαπιστώσουν τις συνθήκες διαβίωσης και ανατροφής της ανήλικης και να συντάξουν τις προβλεπόμενες από το νόμο εκθέσεις προόδου. Έτσι συντάχθηκε η με αριθμ. πρωτ. ............/17.10.2022 έκθεση εποπτείας από το Τμήμα Κοινωνικής Μέριμνας, η πρώτη έκθεση προόδου της αναδοχής της κοινωνικής λειτουργού ................ (που συντάχθηκε αφού έλαβαν χώρα οι από 29.3.2017, 11.5.2017, 1.6.2017, 13.6.2017, 25.7.2017 επισκέψεις αυτής), η από 20.7.2018 έκθεση εποπτείας, η δεύτερη έκθεση προόδου της αναδοχής της ιδίας ως άνω κοινωνικής λειτουργού (που συντάχθηκε αφού έλαβαν χώρα οι από 31.5.2019, 26.7.2019, 29.1.2020 επισκέψεις), η μετά την από 22.9.2020 επίσκεψη της ιδίας ως άνω κοινωνικής λειτουργού τρίτη έκθεση προόδου της αναδοχής, η μετά την από 30.11.2021 επίσκεψη της ιδίας ως άνω κοινωνικής λειτουργού τέταρτη έκθεση προόδου της αναδοχής, η μετά την 9.9.2022 επίσκεψη της ιδίας ως άνω κοινωνικής λειτουργού πέμπτη έκθεση προόδου της αναδοχής, η με αριθμ. πρωτ. ΕΜΠ ......./5.1.2023 έκτη έκθεση προόδου της αναδοχής, που συντάχθηκε μετά τις από 13-10-2022, 2-11-2022, 18-11-2022 επισκέψεις της ιδίας ως άνω κοινωνικής λειτουργού. Στο πλαίσιο μάλιστα των εκθέσεων αυτών προόδου και η ίδια η καθ` ης δέχθηκε επίσκεψη από τους κοινωνικούς λειτουργούς, ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία ότι αυτή αντιλαμβανόταν πλήρως την έννοια και τις έννομες συνέπειες της αναδοχής. Όλο το χρονικό διάστημα οι σχέσεις μεταξύ των αιτούντων και της καθ`ης ήταν άριστες, συνέχιζαν δε τούτοι, πέραν των τακτικών μηνιαίων ενισχύσεων απόρων που η καθ` ης ελάμβανε από το φιλόπτωχο ταμείο του Ιερού Ναού ............., ως αντάλλαγμα παροχής ολιγόωρης εργασίας καθαριότητας του Ναού, να της προσφέρουν υλική και ηθική βοήθεια. Στο πλαίσιο αυτό αποδεικνύεται ότι η δεύτερη των αιτούντων κατέβαλε ακόμη και συσσωρευμένες οφειλές της καθ` ης προς την ΔΕΗ, ύψους 952,02 ευρώ προκειμένω να την ενισχύσει και να την βοηθήσει (βλ. την με αριθμ. ΔΠΑ ........./14.6.2019 ειδοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού και τις αποδείξεις ηλεκτρονικής τραπεζικής της Τράπεζας ............... από τις οποίες αποδεικνύεται η σε δόσεις εξόφληση του συνόλου του ως άνω ποσού). Εξάλλου, οι αιτούντες είχαν παραχωρήσει στην καθ` ης την ελευθερία να έρχεται στην οικία τους όποτε το επιθυμούσε για να επισκέπτεται εκεί την θυγατέρα της. Παρόλα αυτά, η καθ` ης, για λόγους που ανάγονται αποκλειστικά στην ίδια, επεδίωκε και διατηρούσε περιορισμένη μόνο επικοινωνία με το παιδί της, όσο ήταν βρέφος και εν συνεχεία νήπιο, και συγκεκριμένα μία φορά την εβδομάδα, η οποία ελάμβανε χώρα συνήθως Σάββατο ή Κυριακή στην οικία των αιτούντων. Όταν η ανήλικη μεγάλωσε, η καθ` ης παρελάμβανε αυτήν κάθε Σάββατο απόγευμα, διανυκτέρευαν στο σπίτι της τελευταίας και την επέστρεφε στους ανάδοχους γονείς την Κυριακή το πρωί ή το μεσημέρι. Κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, ο ισχυρισμός ότι η καθ` ης, μετά το τέλος της εργασίας της, είχε καθημερινή επικοινωνία με την ανήλικη στο σπίτι των αναδοχών κατά τις ώρες από 18.00 έως 21.00 δεν αποδεικνύεται καθόσον αυτή περιοριζόταν στην ως άνω επικοινωνία κατά τα Σάββατα, χωρίς να έχει καθημερινές επαφές με την ανήλικη κόρη της, και μάλιστα πολλές φορές ούτε τηλεφωνικά, και χωρίς ουδέποτε να έχει εκφράσει στους αναδόχους τη βούληση για αύξηση των ωρών και ημερών επικοινωνίας. Εξάλλου δε, αποδεικνύεται ότι οι ανάδοχοι ουδέποτε, άμεσα ή έμμεσα, περιόρισαν την επικοινωνία αυτή, αλλά αντιθέτως παρακινούσαν την ανήλικη ......... να έχει επαφές με την καθ` ης, ο δε ισχυρισμός αυτής ότι οι τελευταίοι προσπάθησαν σταδιακά να απομακρύνουν την ανήλικη από τη φυσική της μητέρα ουδόλως αποδεικνύεται. Άλλωστε, και το γεγονός ότι δεν διατηρούσαν τυπικές απλώς σχέσεις αναδόχου - φυσικού γονέα αλλά ενθάρρυναν και βοηθούσαν την επικοινωνία της φυσικής μητέρας με το ανήλικο τέκνο της, ενισχύεται και από το γεγονός ότι κατά τις Κυριακές συνέτρωγαν όλοι μαζί στο σπίτι των αναδόχων ώστε να δημιουργείται η αίσθηση της οικογένειας, ενώ στέκονταν αρωγοί στην καθ` ης στις προσπάθειές της να εξεύρει σταθερή εργασία, να συναλλαγεί με τις ελληνικές δημόσεις Αρχές, και να μονιμοποιήσει την εγκατάστασή της στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη. Όσο μεγάλωνε όμως η ........... αναπτύχθηκε μια οιονεί γονεϊκή σχέση μεταξύ των αιτούντων και της ανήλικης, αφού αυτοί της έδιναν αφειδώς αγάπη, προσοχή και ασφάλεια, ενώ παράλληλα η ................. απομακρύνθηκε και συναισθηματικά από τη φυσική της μητέρα και εξασθένησαν οι μεταξύ τους δεσμοί, η οποία (μητέρα) αφενός μεν δεν επεδίωκε συχνότερη και ποιοτικότερη επικοινωνία μαζί της, αλλά συχνά δημιουργούσε εντάσεις, φτάνοντας ακόμη και να την απειλεί ότι θα την μεταφέρει στην χώρα καταγωγής της, την Αιθιοπία.

 Ανεξαρτήτως του αν πραγματικά είχε σκοπό να πραγματοποιήσει τις απειλές αυτές, γεγονός για το οποίο το Δικαστήριο δεν πείσθηκε, σε κάθε περίπτωση δημιουργήθηκαν αισθήματα στεναχώριας και έντονου άγχους στην ανήλικη ...................... Η καθ` ης, παρά το γεγονός ότι βρήκε σταθερή εργασία, και εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη σε μισθωμένη οικία, έχοντας προς αυτό τη συνδρομή και στήριξη των αιτούντων, ουδέποτε εξέφρασε τη βούληση να αναλάβει την φροντίδα της ανήλικης, ούτε να αυξήσει τις ώρες και ημέρες επικοινωνίας. Μάλιστα η ανήλικη, αποκαλεί τους αιτούντες «πατέρα» και «μητέρα», ενώ με τη μητέρα της έχει μια πιο χαλαρή σχέση αποκαλώντας τη «........», που είναι το όνομα που χρησιμοποιεί στην Ελλάδα. Όσο η ανήλικη ............... μεγάλωνε και άρχισε να εκφράζει τη δική της βούληση, ξεκίνησε να αντιδρά σε σχέση με την επικοινωνία με την καθ` ης και μάλιστα οι αιτούντες προσπαθούσαν να την πείσουν να διατηρεί επικοινωνία με την μητέρα της, θεωρώντας τούτο ως απαραίτητο στοιχείο της ομαλής ψυχοσυναισθηματικής της ανάπτυξης. Ακόμη και κατά τα Σάββατα που η ανήλικη διανυκτέρευε με τη μητέρα της στο σπίτι της η τελευταία επεδείκνυε αδιαφορία, την έβαζε να βλέπει τηλεόραση, ώστε η ίδια να συνομιλεί στο τηλέφωνο, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις, όπως προέκυψε από την επικοινωνία του Δικαστηρίου με την ανήλικη .................., όπου η μητέρα της προφασιζόμενη ότι πηγαίνει να αγοράσει κάτι για το σπίτι, έφευγε για μεγάλο χρονικό διάστημα από το σπίτι. Επίσης από την επικοινωνία του Δικαστηρίου με την ανήλικη αποδεικνύεται ότι κατά το έτος 2016 οπότε η καθ` ης μετέβη με την ανήλικη επί ένα μήνα στην Αιθιοπία για να επισκεφτούν συγγενείς τους και της είχε υποσχεθεί ότι θα περνούσαν χρόνο μαζί και θα έκαναν δραστηριότητες, τελικώς ουδέν εξ αυτών έλαβε χώρα, αλλά η μικρή ...... παρέμεινε στο σπίτι όπου διέμεναν κατά το ταξίδι, ενώ η μητέρα της απουσίαζε πολύ συχνά. Πέραν της απομάκρυνσης αυτής του τέκνου από την μητέρα του, η οποία (απομάκρυνση) ήταν αμφίπλευρη και οφειλόταν στο ότι η τελευταία δεν καλλιεργούσε την μεταξύ τους σχέση, η καθ` ης μετερχόταν μεθόδων νουθεσίας οι οποίες δεν κρίνονται κατάλληλες, η δε απειλή αυτή του σωφρονισμού δημιούργησε στην ανήλικη ................... αισθήματα φόβου και άγχους και τραυματίσθηκε ο ψυχισμός της, γεγονός το οποίο αυτή ανέφερε και κατά την επικοινωνία της με το Δικαστήριο. Παράλληλα, αναφορικά με την επικοινωνία με την φυσική της μητέρα εξέφρασε την δυσαρέσκειά της και την επιθυμία της να μην έχει τακτική επικοινωνία μαζί της, θεωρώντας ότι αυτή δεν σέβεται καθόλου τη βούλησή της και τις ανάγκες της, ενώ δήλωσε ότι φοβάται ότι θα την απομακρύνει από τους αναδόχους γονείς της, τους οποίους αποκαλεί «μαμά και μπαμπά» και θα την στείλει μόνιμα στην Αιθιοπία για να απομακρυνθεί από αυτούς. Σημειώνεται ότι τα όσα προέκυψαν από την επικοινωνία του Δικαστηρίου με την ανήλικη ............. αποτυπώνονται σχεδόν αυτούσια και στην με αριθμ. πρωτ. ΕΜΠ ....5.1.2023 έκτη έκθεση προόδου της κοινωνικής λειτουργού της Διεύθυνσης Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ....................... Επιπλέον, κατά την τελευταία διετία η ανήλικη .................., η οποία πλέον σήμερα φοιτά στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου, εκφράζει έντονη αντίδραση και για την επικοινωνία και τη διανυκτέρευση με τη μητέρα της τα Σάββατα, ενώ σκοπίμως ζητάει να συμμετάσχει σε εξωσχολικές δραστηριότητες, για να αποφύγει την επικοινωνία. Παρόλα αυτά, επειδή οι αιτούντες προσπαθούσαν να την πείσουν να έχει τακτικές επαφές με τη μητέρα της, έως τις αρχές Οκτωβρίου του 2022 η εβδομαδιαία επικοινωνία κατά τις ημέρες του Σαββάτου διατηρούταν. Διαπιστώνοντας οι ανάδοχοι γονείς αυτήν την εκατέρωθεν απομάκρυνση, αλλά και την αδιαφορία της καθ` ης ως προς την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών της θυγατέρας της, της πρότειναν να αναλάβουν την αποκλειστική επιμέλεια αυτής, πρόταση όμως στην οποία η καθ` ης αντέδρασε, χωρίς όμως να αλλάξει κάτι σε σχέση με τη συμπεριφορά και την προσέγγισή της απέναντι στην ανήλικη. Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι κατά το τριήμερο 7, 8 και 9 Οκτωβρίου 2022, η καθ` ης ζήτησε από την ανήλικη .............. να την ακολουθήσει σε μια γιορτή γενεθλίων ενός παιδιού φιλικής οικογένειας Αιθιόπων στην Αθήνα. Η ανήλικη και πάλι εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της και την άρνησή της για το ταξίδι αυτό, πλην όμως εντέλει πείστηκε, από φόβο για την αντίδραση της καθ` ης. Όπως οι αιτούντες και το παιδί μόνο εκ των υστέρων έμαθαν, κατά την αναχώρηση για την Αθήνα συνόδευε τη φυσική της μητέρα ένας άγνωστος άνδρας, ο οποίος ήταν ο από έτους σύντροφός της, τον οποίο δεν γνώριζε το παιδί, και για το λόγο αυτό αντέδρασε και έκλαιγε, πλην όμως η μητέρα της την ανάγκασε να μεταβούν μαζί με τον σύντροφό της στην Αθήνα. Το βράδυ, ενώ η ανήλικη κοιμήθηκε με την μητέρα της, όταν ξύπνησε δίπλα της κοιμόταν ο σύντροφός της. Με κλάματα η ανήλικη ............. τηλεφώνησε στους αναδόχους γονείς και εξέθεσε το περιστατικό ενημερώνοντάς τους ότι φοβάται, καθόσον ο εν λόγω άνδρας είναι παντελώς άγνωστο προς αυτήν πρόσωπο. Το φόβο αυτό εξέφρασε και στη μητέρα της, η οποία όμως αγνόησε τις αντιδράσεις της και συνέχισαν την εκδρομή στην Αθήνα, επιστρέφοντας την ανήλικη μόλις το βράδυ της Κυριακής 9ης.10.2022 προς τη Δευτέρα 10.10.2022, και μάλιστα ώρα 01.00 π.μ., αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η τελευταία την επόμενη ημέρα το πρωί είχε σχολείο. Κατόπιν των περιστατικών αυτών η ανήλικη .................... διακατέχεται από άγχος δήλωσε δε στους αναδόχους γονείς της, αλλά και στη φυσική της μητέρα ότι δεν επιθυμεί εφεξής να βρεθεί με αυτήν εκτός της κατοικίας των αιτούντων, γεγονός που προξένησε την έντονη αντίδρασή της, απειλώντας ότι θα πάρει τη .............. και θα την στείλει στην Αιθιοπία προκειμένω να συνετιστεί. Μάλιστα το Σάββατο 15.10.2022, επειδή είχε ενημερωθεί ότι η κόρη της δεν επιθυμεί να επικοινωνήσει μαζί της, ήρθε στον Ιερό Ναό όπου λειτουργεί ο πρώτος των αιτούντων, μετά τον εσπερινό, και άρχισε να φωνάζει, επαναλαμβάνοντας και πάλι ότι θα στείλει την ανήλικη στην Αιθιοπία για να την τιμωρήσει (βλ. πρακτικά παρόντος Δικαστηρίου καθώς και την κατάθεση της ενόρκως βεβαιώσασας ....................... στην με αριθμ. ............./2023 ένορκη βεβαίωση). Περαιτέρω δε κατά τη συζήτηση της προσωρινής διαταγής που οι αιτούντες αιτήθηκαν με το κρισιολογούμενο δικόγραφο, η οποία έλαβε χώρα κατά την 25.10.2022 ενώπιον της αρμόδιας Προέδρου Πρωτοδικών, η καθ` ης, η οποία συνοδευόταν από τον σύντροφό της ............................, για τον οποίο αναφέρει ότι είναι το πρόσωπο που ταξίδεψε μαζί τους στην Αθήνα το τριήμερο του Οκτωβρίου 2022, δημιούργησε μεγάλη ένταση και επιτέθηκε φραστικά στους αναδόχους, ενώ φώναζε προς την ανήλικη ................, η οποία ήταν έντρομη, με αποτέλεσμα εν τέλει να αναγκαστεί να κληθεί αστυνομικό όργανο για να την ηρεμήσει και να της ζητήσει να απομακρυνθεί (βλ. την ....../2022 και την ....../2023 ένορκη βεβαίωση που με επίκληση προσκομίζεται από τους αιτούντες). Μετά τα περιστατικά αυτά η ανήλικη ...................δεν επιθυμεί να έχει την οποιαδήποτε επικοινωνία με τη μητέρα της, τουλάχιστον επί του παρόντος, καθότι διακατέχεται από έντονο άγχος και φόβο (βλ. την με επίκληση προσκομιζόμενη με αριθμ. ................../2022 ένορκη βεβαίωση της ...........................). Περαιτέρω, στην με αριθμ. πρωτ. ......./12.12.2022 έκθεση κοινωνικής έρευνας της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου ....................., η οποία συνετάγη κατόπιν παραγγελίας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης και της ......../18.11.2022 όμοιας έκθεσης του Δήμου ..............., Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, που συνετάγη σε εκτέλεση όμοιας παραγγελίας της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης διαπιστώνεται αφενός μεν η ομαλή ένταξη της ανήλικης ................... στην οικογένεια των αναδοχών, αλλά και το γεγονός ότι, αναφορικά με τη φυσική της μητέρα - καθης η παρούσα αίτηση, η ανήλικη, όποτε γίνεται αναφορά σε αυτήν (την φυσική της μητέρα), αλλάζει έκφραση και ξαφνικά είναι σκυθρωπή και θλιμμένη ανέφερε δε στους κοινωνικούς λειτουργούς ότι η μητέρα της είναι αυταρχική, συχνά νευρική, με κακή συμπεριφορά απέναντι της, μετερχόμενη απειλές εναντίον της ως μέσο τιμωρίας και νουθεσίας και ότι δεν έχει ουσιαστικό ενδιαφέρον για αυτήν όλα αυτά τα χρόνια και όταν είναι μαζί της αισθάνεται ανασφαλής και εκτεθειμένη σε κινδύνους. Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι δεν αποδεικνύεται η βασιμότητα του ισχυρισμού των αιτούντων ότι η καθ` ης είχε ταξιδέψει παράνομα το έτος 2016 προς την Αιθιοπία, με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα, αλλά επειδή δεν μπορούσε να εκδώσει σχετική άδεια εξόδου από τη χώρα από τις Ελληνικές αρχές, λόγω του καθεστώτος του πρόσφυγα, παρέκαμψε την απαγόρευση αυτή λαμβάνοντας νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα για προσωρινή μετάβαση στην Αιθιοπία, μέσω της πρεσβείας της χώρας της στην Ρώμη. Αναφορικά τέλος με τον ισχυρισμό της καθ` ης περί έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης των αιτούντων, για το λόγο ότι υπάρχει πατέρας της ανήλικης, ο οποίος δεν συμβλήθηκε στην ως άνω σύμβαση αναδοχής, και συνεπώς αυτή, χωρίς την έγκριση του πατέρα του τέκνου, τυγχάνει άκυρη, τυγχάνει απορριπτέος στην ουσία του, αφού από την ληξιαρχική πράξη γέννησης της ανήλικης ................., η οποία δεν προσβλήθηκε ως πλαστή ούτε με οποιονδήποτε τρόπο ανταποδείχθηκε το περιεχόμενο αυτής, αποδεικνύεται ότι τούτη τυγχάνει τέκνο γεννημένο εκτός γάμου και από άγνωστο πατέρα. Ενόψει δε της ρύθμισης της διάταξης του άρθρου 1515 εδ σ` ΑΚ η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του, η οποία είναι και η μόνη αρμόδια για να συνάπτει το σύμφωνο αναδοχής τέκνου. Μάλιστα αυτήν την αρμοδιότητα την έχει η μητέρα, κατ` άρθρο 1510 παρ 3 ΑΚ, ακόμη και αν υπήρχε πατέρας, ο οποίος θα αδυνατούσε για λόγους πραγματικούς, όπως είναι η μόνιμη απουσία ή η αδιαφορία για το τέκνο, να ασκήσει τη γονική μέριμνα. Υπό τα δεδομένα αυτά το Δικαστήριο, με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον της ανήλικης ........................., όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές ανάγκες της, αλλά και την αρχή της αναλογικότητας, κρίνει ότι, ενόψει της προπεριγραφόμενης επί ετών αδιαφορίας της μητέρας ως προς τη δημιουργία και διατήρηση ουσιώδους επικοινωνίας με την ανήλικη .............., σε συνδυασμό με την ως άνω συνεχή συμπεριφορά προς το τέκνο της, που έχουν δημιουργήσει σε αυτό έντονα αισθήματα φόβου, άγχους και αποστροφής προς την φυσική του μητέρα, συντρέχει λόγος αφαίρεσης του συνόλου της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης, από την καθ` ης μητέρα της, η οποία αδυνατεί στο χρονικό σημείο εκφοράς της κρίσης του Δικαστηρίου, να ανταποκριθεί προσηκόντως στα καθήκοντα της και, ειδικότερα να επιμεληθεί την καθημερινή ανατροφή, φροντίδα και προαγωγή της προσωπικότητας της ανήλικης, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας της. Αντιθέτως, η ανήλικη έχει ενταχθεί πλήρως και ομαλά στην οικογένεια των αναδόχων - αιτούντων, υπό συνθήκες μονιμότητας, έχει αποκτήσει σταθερούς δεσμούς όχι μονο με αυτούς αλλά και με το ελληνικό στοιχείο (γλώσσα, παιδιά, κοινωνικές συναναστροφές και φιλίες). Αποτέλεσμα αυτού, οποιαδήποτε διατάραξη και απομάκρυνση της από τους αναδόχους γονείς, να έχει καταστρεπτικά για τον ψυχισμό της αποτελέσματα, αφού θα ανατρέπονταν σε πολύ κρίσιμη για την ανάπτυξη της προσωπικότητας ηλικία, και δη αυτή της εφηβείας, μια μόνιμη και σταθερή σχέση η οποία στηρίζεται εκατέρωθεν στην αγάπη, τη στοργή και τη φροντίδα. Εξάλλου δε η βούληση της φυσικής μητέρας για πλήρη ανατροπή της κατάστασης αυτής προκύπτει πλήρως από το γεγονός ότι προσέβαλε ως πλαστό άλλως ως προϊόν απάτης το συμφωνητικό αναδοχής άλλως δε ζήτησε την ανάκληση αυτού κατ` άρθρο 1662 ΑΚ, και ενώ αυτή από το έτος 2013 έως τον Οκτώβριο του 2022 δεν είχε εκφράσει ουδέποτε αντίδραση στην ολοένα και μεγαλύτερη ένταξη της κόρης της στην οικογένεια των αναδόχων. Πληρούνται επομένως οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 1532 σε συνδυασμό με το άρθρο 1660 ΑΚ, καθώς σε περίπτωση διατήρησης της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης από την καθ` ης μητέρα της, τίθεται σε κίνδυνο η, ψυχική και πνευματική υγεία της πρώτης. Περαιτέρω, η λήψη οποιουδήποτε άλλου μέτρου πλην της αφαίρεσης του συνόλου της επιμέλειας αυτής από την καθ` ης η αίτηση, κρίνεται ότι δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον κίνδυνο αυτό, καθώς από όλα τα στοιχεία προκύπτει η αδυναμία αυτής, να ανταποκριθεί κατά το χρόνο αυτό, στον γονεϊκό της ρόλο. Συνεπώς, για την ομαλή εξέλιξη της ζωής της ανήλικης, η οποία βρίσκεται σε μία πολύ ευαίσθητη ηλικία, που απαιτεί σταθερότητα, ασφάλεια και θαλπωρή, αλλά και την αποτροπή του κινδύνου της πνευματικής και προπάντων ψυχικής υγείας της, κρίνεται απαραίτητο από το παρόν Δικαστήριο, να αφαιρεθεί το σύνολο της επιμέλειας της ανήλικης από την καθ` ης, η οποία αδυνατεί να ανταποκριθεί στο καθήκον αυτό, και να ανατεθεί αυτή στους αιτούντες αναδόχους γονείς, οι οποίοι πληρούν όλες τις εκ του νόμο προϋποθέσεις για να είναι ανάδοχοι και παρέχουν όλα τα εχέγγυα για να τους ανατεθεί η επιμέλεια της ανήλικης ............., για την περαιτέρω ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη της, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι η ανήλικη διαμένει με τούτους ήδη από το έτος 2013, ενώ δεν υπάρχουν άλλοι συγγενείς της μητέρας ικανοί και πρόθυμοι για την ανατροφή της. Ακολούθως, η άσκηση της επιμέλειας της ανήλικης .............. θα πρέπει να ανατεθεί από κοινού στους αιτούντες, οι οποίοι παρέχουν τα εχέγγυα ορθής άσκησης αυτής, η οποία περιλαμβάνει ιδίως την ιατρική της περίθαλψη, τη διατροφή, την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση, την εκπαίδευση και τη διαμονή του και μπορούν να του προσφέρουν ένα ισορροπημένο οικογενειακό περιβάλλον. ,. Η επιμέλεια πρέπει να ανατεθεί υπό τον όρο επόπτευσης και παρακολούθησης των συνθηκών διαβίωσης του ανηλίκου από το αρμόδιο Τμήμα Κοινωνικής Μέριμνας της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, κατ’ άρθρ. 13 του Ν. 4538/2018 § 1 περ. ε’ εδ. β’. Σημειώνεται ότι το Δικαστήριο κατέληξε στην κρίση αυτή, πραγματοποιώντας, όπως ανωτέρω αναλυτικώς προεξετέθη, επικοινωνία με την ανήλικη ..........., η οποία είναι ώριμη για την ηλικία της, απολύτως ενταγμένη στην οικογένεια των αιτούντων αναδόχων της, ενώ παρακολουθεί καθημερινώς εξωσχολικές δραστηριότητες, οι οποίες της προσφέρουν ευχαρίστηση, όπως ο χορός, η κολύμβηση, η εκμάθηση αγγλικής γλώσσας, έχοντας παράλληλα φιλικό κύκλο που αποτελείται από συμμαθητές της. Υπό τα δεδομένα αυτά, και μετά την ανάθεση της επιμέλειας του ανηλίκου στους αναδόχους γονείς κατ` άρθρο 1660 εδ α` ΑΚ, ο διαλαμβανόμενος στις Προτάσεις της καθ` ης (σελ. 21) ισχυρισμός της περί άρσης της αναδοχής κατ` άρθρο 1662 ΑΚ, ο οποίος, σύμφωνα με την ανωτέρω υπό στοιχείο III. μείζονα νομική σκέψη, συνιστά μονομερή απευθυντέα δήλωση βούλησής της περί ανάκλησης της σύμβασης αναδοχής, τυγχάνει απορριπτέος ως άνευ αντικειμένου αφού συντρέχει η προβλεπόμενη στο άρθρο 1662 εδ α ΑΚ εξαίρεση. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση, πρέπει να γίνει δεκτή ως μερικώς βάσιμη και κατ` ουσία, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Επισημαίνεται, ότι η Γραμματέας του Δικαστηρίου τούτου υποχρεούται εκ του νόμου, αφενός μεν να καταχωρίσει το διατακτικό της παρούσας απόφασης στο ειδικό δημόσιο βιβλίο, που τηρείται για τον σκοπό αυτό στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου (1598 ΑΚ), αφετέρου δε να επιμεληθεί για την επίδοση της παρούσας στην αρμόδια κοινωνική υπηρεσία κατά τα, ειδικότερα, διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται στους αιτούντες, παρά τη μερική νίκη της, ελλείψει σχετικού αιτήματος, ενώ το αίτημα της καθ` ης για καταδίκη των αιτούντων στα δικαστικά της έξοδα και την αμοιβή των πληρεξουσίων δικηγόρων της τυγχάνει απορριπτέο λόγω της ήττας της.

 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων της υπό κρίση (κύριας) αίτησης καθώς και της ασκηθείσας με τις προτάσεις αίτησης ασφαλιστικών μέτρων της καθ` ης κατά των αιτούντων.

 ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την ασκηθείσα με τις προτάσεις αίτηση ασφαλιστικών μέτρων της καθ` ης η αίτηση - ασκούσας αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά των αιτούντων η (κύρια) αίτηση -καθ` ων η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων

 ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

 ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά μερικώς την (κύρια)αίτηση.

 ΑΦΑΙΡΕΙ το σύνολο της επιμέλειας της ανήλικης ...........(..........), που γεννήθηκε την 30-10-2010, από την καθ` ης μητέρα του.

 ΑΝΑΘΕΤΕΙ την επιμέλεια της ανήλικης ..................... (.........), που γεννήθηκε την 30-10-2010 στους αιτούντες, 1) ........... του ........ και της ..........., με ΑΦΜ ................ 2) ............................του ................. και της ............ σύζυγος ................, με ΑΦΜ ................., από κοινού, υπό τον όρο επόπτευσης και παρακολούθησης των συνθηκών διαβίωσης της ανήλικης από το αρμόδιο Τμήμα Κοινωνικής Μέριμνας της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

 ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη Γραμματέα αυτού του Δικαστηρίου να προβεί στην καταχώριση του διατακτικού αυτής της απόφασης στο ειδικό δημόσιο βιβλίο που τηρείται στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου για τον σκοπό αυτό και να επιμεληθεί για την επίδοση της παρούσας στην αρμόδια κοινωνική υπηρεσία.

 ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στις 01/03/2023.

 Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στη Θεσσαλονίκη, στις 01/03/2023.

 Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ