Α.Η Τζάρβις, μια νεαρή νοικοκυρά από τα Απαλάχια, οργάνωσε τις “Ημέρες εργασίας της μητέρας” για να βελτιώσει την υγιεινή και να αποτρέψει τους θανάτους από τα έντομα που έφεραν ασθένειες και τη διαρροή μολυσμένου νερού.

B. Το 1872, ήταν η ποιήτρια, ειρηνίστρια και ακτιβίστρια για τη γυναικεία χειραφέτηση Julia Ward Howe από τη Βοστώνη που καθιέρωσε μια ειδική ημέρα για τις μητέρες -και για την ειρήνη- λίγο μετά τον αιματηρό γαλλοπρωσικό πόλεμο.

C. Το 1905, όταν πέθανε η Ann Jarvis. Η κόρη της, Άννα, αποφάσισε να τιμήσει τον ισόβιο ακτιβισμό της μητέρας της και ξεκίνησε μια εκστρατεία που κορυφώθηκε το 1914, όταν το Κογκρέσο ενέκρινε ψήφισμα για την Ημέρα της Μητέρας.

Η ΣΩΣΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Κάθε γυναίκα και όλα αυτά τα γεγονότα συνέβαλαν στη σημερινή περίσταση που γιορτάζεται σήμερα τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

Ο σκοπός της παγκόσμιας ειρήνης αποτέλεσε το έναυσμα για την καθιέρωση, πριν από έναν αιώνα, μιας ειδικής ημέρας για τις μητέρες από την Julia Ward Howe. Μετά τις ανεπιτυχείς προσπάθειες να συγκεντρώσει μια διεθνή ειρηνιστική διάσκεψη μετά τον γαλλοπρωσικό πόλεμο, η Howe άρχισε να σκέφτεται μια παγκόσμια έκκληση προς τις γυναίκες.

“Ενώ ο πόλεμος βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη”, έγραψε, αισθάνθηκε έντονα τον “σκληρό και περιττό χαρακτήρα του αγώνα”. Πίστευε, όπως κάθε γυναίκα, ότι θα μπορούσε να είχε διευθετηθεί χωρίς αιματοχυσία. Και, αναρωτήθηκε, “γιατί οι μητέρες της ανθρωπότητας δεν παρεμβαίνουν σε αυτά τα θέματα για να αποτρέψουν τη σπατάλη αυτής της ανθρώπινης ζωής, της οποίας μόνο αυτές φέρουν και γνωρίζουν το κόστος;”.

Για την Ann Jarvis, γνωστή και ως “Mother Jarvis”, η βελτίωση της κοινωνίας από τις μητέρες ήταν μόνο η αρχή. Καθ’ όλη τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου οργάνωσε γυναικείες ταξιαρχίες, ζητώντας από τις εργάτριές της να κάνουν ό,τι μπορούν χωρίς να υπολογίζουν ποια πλευρά είχαν επιλέξει οι άνδρες τους. Και, το 1868, πήρε την πρωτοβουλία να θεραπεύσει τα πικρά ρήγματα μεταξύ των γειτόνων της, των συνομοσπονδιακών και των ενωτικών.

Η νεότερη Άννα Τζάρβις ήταν μόλις δώδεκα ετών το 1878, όταν άκουσε τη μητέρα της να διδάσκει στο κυριακάτικο σχολείο ένα μάθημα για τις μητέρες στη Βίβλο. “Ελπίζω και προσεύχομαι ότι κάποιος, κάποια στιγμή, θα ιδρύσει μια μνημειακή γιορτή της μητέρας”, δήλωσε η μεγαλύτερη Τζάρβις. “Υπάρχουν πολλές ημέρες για τους άνδρες, αλλά καμία για τις μητέρες”.

Μετά το θάνατο της μητέρας της, η Άννα Τζάρβις ξεκίνησε μια αξιοσημείωτη εκστρατεία. Έστειλε ένα  πλήθος επιστολών σε σημαντικούς άνδρες -μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος William Taft και ο πρώην πρόεδρος Theodore Roosevelt- και εξασφάλισε σημαντική βοήθεια από τον έμπορο John Wannamaker της Φιλαδέλφειας.

Μέχρι τον Μάιο του 1907, είχε οργανωθεί μια λειτουργία για την Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου στη Μεθοδική Εκκλησία στο Γκράφτον της Δυτικής Βιρτζίνια, όπου η Μητέρα Τζάρβις είχε διδάξει. Την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκε ειδική λειτουργία στο Wannamaker Auditorium στη Φιλαδέλφεια, το οποίο δεν μπορούσε να χωρέσει πάνω από το ένα τρίτο των 15.000 ανθρώπων που προσήλθαν.

Το έθιμο εξαπλώθηκε σε εκκλησίες σε 45 πολιτείες και στο Πουέρτο Ρίκο, τη Χαβάη, το Μεξικό και τον Καναδά. Ο κυβερνήτης της Δυτικής Βιρτζίνια ανακήρυξε την Ημέρα της Μητέρας το 1912- το ίδιο έκανε και ο κυβερνήτης της Πενσυλβάνια το 1913. Την επόμενη χρονιά εκδόθηκε ψήφισμα του Κογκρέσου, το οποίο υπέγραψε αμέσως ο πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον.

Η Γιορτή της Μητέρας άντεξε. Εξυπηρετεί τώρα, όπως και αρχικά, την αναγνώριση της συνεισφοράς των γυναικών. Η Ημέρα της Μητέρας, όπως και η δουλειά της “μητέρας”, είναι ποικίλη και ποικιλόμορφη. Ίσως αυτό να είναι το μόνο κατάλληλο για μια ημέρα που τιμά τους πολλαπλούς τρόπους που βρίσκουν οι γυναίκες για να θρέψουν τις οικογένειές τους και τους τρόπους με τους οποίους τόσες πολλές έχουν θρέψει τις κοινότητές τους, τις χώρες τους και τον ευρύτερο κόσμο.

Μετά τον θάνατο της μητέρας της, η Άννα Τζάρβις ξεκίνησε μια αξιοσημείωτη εκστρατεία. Έσπειρε μια συνεχή ροή επιστολών προς επιφανείς άνδρες -μεταξύ αυτών ο πρόεδρος William Taft και ο πρώην πρόεδρος Theodore Roosevelt- και επιστράτευσε σημαντική βοήθεια από τον έμπορο John Wannamaker της Φιλαδέλφειας.

Μέχρι τον Μάιο του 1907, είχε οργανωθεί μια λειτουργία για την Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου στη Μεθοδική Εκκλησία στο Γκράφτον της Δυτικής Βιρτζίνια, όπου η Μητέρα Τζάρβις είχε διδάξει. Την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκε ειδική λειτουργία στο Wannamaker Auditorium στη Φιλαδέλφεια, το οποίο δεν μπορούσε να χωρέσει πάνω από το ένα τρίτο των 15.000 ανθρώπων που προσήλθαν.

Το έθιμο εξαπλώθηκε σε εκκλησίες σε 45 πολιτείες και στο Πουέρτο Ρίκο, τη Χαβάη, το Μεξικό και τον Καναδά. Ο κυβερνήτης της Δυτικής Βιρτζίνια ανακήρυξε την Ημέρα της Μητέρας το 1912- το ίδιο έκανε και ο κυβερνήτης της Πενσυλβάνια το 1913. Την επόμενη χρονιά εκδόθηκε ψήφισμα του Κογκρέσου, το οποίο υπέγραψε αμέσως ο πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον.

Η Γιορτή της Μητέρας άντεξε. Εξυπηρετεί τώρα, όπως και αρχικά, την αναγνώριση της συνεισφοράς των γυναικών. Η Ημέρα της Μητέρας, όπως και η δουλειά της “μητέρας”, είναι ποικίλη και ποικιλόμορφη. Ίσως αυτό να είναι το μόνο κατάλληλο για μια ημέρα που τιμά τους πολλαπλούς τρόπους που βρίσκουν οι γυναίκες για να θρέψουν τις οικογένειές τους και τους τρόπους με τους οποίους τόσες πολλές έχουν θρέψει τις κοινότητές τους, τις χώρες τους και τον ευρύτερο κόσμο.

*nationalwomenshistoryalliance.org