Είναι μόλις τρία χρόνια που εφαρμόζεται πλήρως ο θεσμός της αναδοχής στη χώρα μας υπό το καθεστώς της τελευταίας νομοθετικής ρύθμισης και ακόμη δεν έχουν λυθεί βασικά ζητήματα χειρισμών, διαδικασιών και πρωτοκόλλων. Δεν είναι μόνο θέματα τεχνικής, επιμόρφωσης ή εκπαίδευσης. Βλέπουμε ότι υπάρχουν και σοβαρά προβλήματα ηθικής, επαγγελματισμού και στοιχειώδους σεβασμού κοινωνικών υπηρεσιών σε πολίτες. Σε ανάδοχες οικογένειες που σηκώνουν όλο το βάρος της προχειρότητας, της σύγχυσης, του αμφιλεγόμενου στόχου ενός θεσμού που ήρθε για να προστατέψει παιδιά σε κίνδυνο και φτάνει να καταστρέφει οικογένειες και άτομα.
Η ομάδα του Fosterparentsnet, μαρτυρία – συνηγορία, 7-5-2024
Χιλιάδες παιδιά, έχοντας ή όχι συνείδηση των αναγκών τους εκλιπαρούν για αγάπη, προσοχή, ασφάλεια. Σε αυτά ανήκουν τα παιδιά που κακοποιούνται καθημερινά χωρίς καν να το γνωρίζουν, παιδιά που παραμελούνται και είναι σαν να μην υπάρχουν στο περιβάλλον όπου ζουν, παιδιά που περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους σε ιδρύματα ανεξέλεγκτα και ακατάλληλα να ασκήσουν το ρόλο της κοινωνικής προστασίας παιδιών. [PIXABAY]
Συνεχίζουμε να δημοσιεύουμε κακές πρακτικές για πολλούς λόγους. Για να πληροφορούνται όσοι ενδιαφέρονται από αυτούς που ασκούν κοινωνική πολιτική για το Παιδί ότι πλέον τα πράγματα δεν μπορεί να παραμένουν κρυφά. Τόσο η κεντρική διοίκηση που λαμβάνει αποφάσεις και προτείνει νομοθεσία αλλά έχει την ευθύνη να την εφαρμόζει διαμορφώνοντας τις κατάλληλες συνθήκες, όσο και οι λεγόμενοι φορείς εποπτείας της αναδοχής και πολύ περισσότερα τα ιδρύματα που συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς κανένα έλεγχο και καμιά αξιολόγηση του έργου τους, σχεδόν με θρασύτητα, οφείλουν να μαθαίνουν και να μην επαναλαμβάνουν τα λάθη τους. Οι κακές πρακτικές στηρίζονται στις αφηγήσεις των εκάστοτε αναδόχων γονέων. Με την επιφύλαξη ότι κάποιες λεπτομέρειες μπορεί να μην είναι απόλυτα ακριβείς, ωστόσο από την πορεία των γεγονότων, μπορεί κανείς να αντιληφθεί και να αποδώσει ευθύνες. Και βέβαια πάντα δεχόμαστε την αντίθετη άποψη που συνηθέστατα δεν εκφράζεται για ευνόητους λόγους. Και φυσικά θα δημοσιεύσουμε και καλές πρακτικές. Αλλά αυτές πρέπει να είναι η κανονικότητα. Και όχι η εξαίρεση.
Η Μ.Δ. γεννήθηκε το 2010. Παιδί μιας κακοποιητικής οικογένειας με έξι παιδιά, το 2014 τοποθετείται σε ίδρυμα, μια δομή φιλοξενίας παιδιών της «Κιβωτού του Κόσμου», τότε ακόμη μιας οργάνωσης «υποδειγματικής» που συγκινούσε με τα επιτεύγματά της … Τότε που ο ιδρυτής της «βραβευόταν» για το έργο του, ένα έργο θολό, ομιχλώδες, αδιαπέραστο από τα βλέμματα της κοινωνίας, όπως όλων των ιδρυμάτων… Και δεν εννοώ για τις κατηγορίες ποινικής φύσεως που τώρα υπάρχουν. Εννοώ, εκείνες τις τακτικές «φροντίδας και προστασίας» παιδιών που ουδείς άγγιζε, ουδείς έλεγχε, ουδείς αμφισβητούσε για πολλά, πολλά χρόνια, όπως συνέβαινε και συμβαίνει ακόμη για όλα τα ιδρύματα.
Το 4χρονο παιδί, βυθίστηκε μέσα στο αυθαίρετο «σύστημα παιδικής φροντίδας» όπως τόσα και τόσα άλλα και τα άλλα πέντε αδέλφια του. Και έμεινε εκεί σε ένα ίδρυμα, ανυπεράσπιστο επί 8 ολόκληρα χρόνια. Γιατί; Για να παριστάνει ότι κάνει έργο μια οργάνωση – επιχείρηση, που της επιτρεπόταν όπως και σε όλες να κάνουν ό,τι θέλουν με χιλιάδες ανθρώπινες, παιδικές ζωές. Αίφνης, το 2022, όταν η Μ. από παιδί μπαίνει στην εφηβεία, στα 12της χρόνια, τότε που το ελληνικό κράτος εδέησε επιτέλους να ασχοληθεί με τα «αόρατα παιδιά» του κόσμου τούτου, θυμήθηκε την νομική και συνταγματική υποχρέωσή του για τα χιλιάδες παιδιά των ιδρυμάτων, τη “συνέδεσε ηλεκτρονικά (;)” με ανάδοχη οικογένεια. Μια από τις λίγες, ελάχιστες υποψήφιες ανάδοχες οικογένειες που επιθυμούσαν να αναλάβουν τη φροντίδα «μεγάλων» παιδιών από ίδρυμα και που αντί να αντιμετωπιστούν με τον μεγαλύτερο δυνατό σεβασμό από τα ιδρύματα και τους δημόσιους φορείς εποπτείας, αντιμετωπίστηκαν εν τέλει από κοινού με το παιδί σε αναδοχή, με κατάφωρο αντιεπαγγελματισμό, αδιαφορία, περιφρόνηση, υποτίμηση σε βαθμό που η συμπεριφορά τους (ιδρύματος – εποπτεύοντος) να συνεπάγεται μια σειρά σοβαρών συνεπειών που πρέπει να τους αποδοθούν στο βαθμό που τους αναλογεί ακόμη ίσως και σε επίπεδο ποινικής ευθύνης, εάν υπάρχουν οι σχετικές αποδείξεις.
Το περιστατικό απολύτως αληθινό, στηρίζεται όπως εκτίθεται στην μαρτυρία των αναδόχων γονέων, η οποίοι βίωσαν την περίπτωση μιας αναδοχής ανηλίκου, όχι ως επαγγελματίες ανάδοχοι, αλλά ως δύο άνθρωποι που θεωρούσαν ότι η επιθυμία τους για την απόκτηση και ανατροφή ενός παιδιού και η ανάγκη ενός παιδιού για μια οικογένεια θα οδηγήσει σε ένα αποτέλεσμα πρωτίστως ωφέλιμο για το παιδί. ΄Αλλωστε αυτό δεν διαφημίστηκε από το αρμόδιο υπουργείο ως ένα έργο απόλυτης κοινωνικής ευαισθησίας και συμμετοχής της κοινότητας στην αποκατάσταση χιλιάδων εγκαταλελειμμένων και κακοποιημένων παιδιών, παιδιών που ζουν χρόνια σε ιδρύματα; Εκείνο που βέβαια που δεν έκανε ποτέ το υπουργείο είναι να βρει τον τρόπο, τα πρωτόκολλα, τη μέθοδο, ώστε όσα διακήρυττε να γίνουν και πραγματικότητα. Και άφησε τα πράγματα στη τύχη και στην φιλοτιμία κάποιων επαγγελματιών και όλων των υποψηφίων αναδόχων. Που όμως και οι δύο βρίσκονται σε έλλειψη…
Το σύνολο της γονικής μέριμνας της ανήλικης ανέλαβε το ίδρυμα με δικαστική απόφαση το 2016. Ακόμη και τότε που το παιδί ήταν μόλις 6 ετών, ο “βραβευμένος” φορέας δεν φρόντισε να αναζητήσει οικογένεια για το παιδί αυτό που μετά βεβαιότητας δεν θα επέστρεφε στην οικογένειά του. Όταν αφαιρείται το σύνολο της γονικής μέριμνας ενός παιδιού, η φυσική οικογένεια δεν επιδέχεται βελτιώσεων, σχεδόν ποτέ. Η αναδοχή του παιδιού εντέλει, έγινε το 2022, οκτώ χρόνια μετά την τοποθέτησή του στο ίδρυμα, όταν πλέον έχουν επέλθει στο μέγιστο βαθμό οι συνέπειες του ιδρυματισμού και τόσο η προετοιμασία του παιδιού για αναδοχή όσο και της ανάδοχης οικογένειας απαιτεί ιδιαίτερης έντασης, εξειδίκευσης και διάρκειας κοινωνική και ψυχολογική εργασία. Που βεβαίως, δεν γίνεται ποτέ. Την εποπτεία της αναδοχής είχε το Παράρτημα Προστασίας Παιδιού «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ» του ΚΚΠΠΑ. Φορέας φαινομενικά «έμπειρος», φορέας που συχνά αυτοδιαφημίστηκε ως πρωτεργάτης και ένθερμος υποστηρικτής της οικογενειακής αποκατάστασης των παιδιών μέσω της αναδοχής. Από δύο περιπτώσεις που χειριστήκαμε βρίσκουμε ότι μάλλον υστερεί χαρακτηριστικά.
Αντιγράφουμε τα γεγονότα από τις επιστολές των αναδόχων φροντιστών του παιδιού που ζήτησαν βοήθεια από το «Δίκτυο Αναδόχων Γονέων και Εθελοντών” που εδώ και χρόνια πλέον λειτουργεί ως ένα άτυπο «γραφείο βοήθειας και συνηγορίας», κυρίως για να βάλουν οι ανάδοχοι σε μια τάξη στο μυαλό τους, την ακατανόητη συμπεριφορά που εισέπραξαν αφενός από το ίδρυμα που έχει τη γονική μέριμνα, δηλαδή της αποκλειστική ευθύνη χειρισμών σε σχέση με την ανήλικη αφετέρου από το φορέα εποπτείας της αναδοχής που έδειχνε να «απέχει» συστηματικά από την αρμοδιότητες που του αποδίδει το άρθρο 13 του Ν. 4538/2018 για τους φορείς εποπτείας της αναδοχής:
΄Αρθρο 13 Εποπτεία της αναδοχής
"2. Ο αρμόδιος για την εποπτεία της αναδοχής φορέας υποχρεούται:
α. να οργανώνει επισκέψεις οργάνων του, τουλάχιστον μία φορά το μήνα και εκτάκτως όποτε το κρίνει σκόπιμο στην ανάδοχη οικογένεια για να διαπιστώνει τους όρους διαβίωσης και ανατροφής του τοποθετηθέντος ανηλίκου. Οι επισκέψεις μπορεί να γίνονται και χωρίς προειδοποίηση των αναδόχων γονέων,
β. να χορηγεί τη σχετική βεβαίωση εξακολούθησης της αναδοχής στους ανάδοχους γονείς έτσι ώστε να τους παρέχονται οι διευκολύνσεις που προβλέπονται στο άρθρο 12 του παρόντος,
γ. να συνεργάζεται εποικοδομητικά με τους αναδόχους γονείς και να τους διευκολύνει, κατά το μέτρο του δυνατού, στην άσκηση των καθηκόντων τους ως αναδόχων γονέων,
δ. να συνεργάζεται εποικοδομητικά με τον ανήλικο σε αναδοχή, να πραγματοποιεί συστηματική ενημέρωσή του σχετικά με τα δικαιώματά του και τον τρόπο της εκ μέρους του υποβολής παραπόνων, ανάλογα πάντα με την ηλικία και το βαθμό ωριμότητάς του,
ε. να επιλαμβάνεται αμέσως επειγουσών περιπτώσεων που αφορούν τον ανήλικο, ευθύς μόλις ειδοποιηθεί από τον ανάδοχο γονέα ή τρίτο,
στ. να παρέχει τις αναγκαίες συμβουλές στους ανάδοχους γονείς για θέματα που αφορούν την όλη λειτουργία του οικογενειακού περιβάλλοντος και μπορούν να επηρεάσουν την ομαλή διαβίωση του ανηλίκου,
ζ. να συμπεριφέρεται προς τους ανάδοχους γονείς με τον επιβαλλόμενο σεβασμό χωρίς καμία διάκριση λόγω κοινωνικής ή οικονομικής κατάστασης ή πολιτικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεών τους, τηρώντας κατά τα λοιπά τις διατάξεις του ν. 4443/2016 (Α 232),
η. να τηρεί τα ειδικά μητρώα των άρθρων 5 παράγραφος 2 εφόσον φιλοξενεί ανηλίκους και 6 παράγραφος 2 και να εγγράφει τα απαιτούμενα στοιχεία στα εθνικά μητρώα των άρθρων 5 παράγραφος 1,6 παράγραφοι 1 και 7, μέσα στις προθεσμίες που προβλέπονται,
θ. να συνεργάζεται με την κοινωνική υπηρεσία της μονάδας παιδικής προστασίας όπου αυτό απαιτείται.
3. Ο αρμόδιος, για την εποπτεία της αναδοχής, φορέας, συντάσσει και αποστέλλει ανά εξάμηνο στον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων έκθεση σχετικά με τις δράσεις του που αναφέρονται στην παράγραφο 2, εκτός αν προκύψει ανάγκη για έκτακτη ενημέρωσή του, οπότε τον ενημερώνει αμελλητί. Αντίγραφο της έκθεσης διαβιβάζεται από τον ίδιο φορέα και στο Ε.Κ.Κ.Α. να καταχωρισθεί στο αρχείο του Εθνικού Μητρώου Εγκεκριμένων Αναδοχών της παραγράφου 1 του άρθρου 7."
28/4/2024
«Σε συνέχεια της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας, θα ήθελα να σας ενημερώσω και γραπτώς για την κατάσταση που επικρατεί έως και σήμερα στην αναδοχή της ανήλικης Μ. Δ. την οποία αναλάβαμε σαν ανάδοχοι από τον Ιούλιο του 2022 από την «Κιβωτό του Κόσμου».
Η Μ.Δ. συνδέθηκε μαζί μας το καλοκαίρι του 2022 και εγκρίθηκε η αναδοχή της από την «Κιβωτό» αφού εμείς αποδεχθήκαμε τη σύνδεση, με ενημέρωση από το ίδρυμα ότι η Μ. έχει «μαθησιακές δυσκολίες». Εμείς όμως διαπιστώσαμε ότι το παιδί εκτός από το πολύ χαμηλό μαθησιακό επίπεδο που έδειχνε ότι δεν έγινε καμιά δουλειά στο ίδρυμα για την εκπαιδευτική του εξέλιξη, είχε και πολλά άλλα σοβαρά προβλήματα ψυχοκοινωνικής συμπεριφοράς. ΄Ηταν επίσης στην αρχή της εφηβείας, εξερευνούσε τον κοινωνικό μας περίγυρο και τότε ακόμη μάλλον δεκτική στην συνεργασία μαζί μας.
Από την αρχή όμως της φετινής σχολικής χρονιάς, 13 χρονών, παρουσίασε έντονα προβληματική συμπεριφορά και άρνηση να παρακολουθήσει το σχολείο. Κάπου πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων αρνήθηκε να ξαναπάει στο σχολείο και έγινε έντονα επιθετική. Αντιμετωπίσαμε χειροδικίες της σε βάρος μας, απειλές, καταστροφές πραγμάτων μέσα στο σπίτι. Η κοινωνική λειτουργός από την «Κιβωτό» που είχε χρεωθεί την αναδοχή, μας επισκέφθηκε τότε και μας είπε ότι η μικρή θα φιλοξενούνταν σε έναν ξενώνα εφήβων, τον Ξενώνα “Μελίτη”. Περιμέναμε κάποια εξέλιξη αλλά δεν λάβαμε στη συνέχεια κάποια σαφή απάντηση. Τότε ήταν που η κοινωνική λειτουργός του ιδρύματος σταμάτησε να απαντάει στις κλήσεις και τα μηνύματά μας και το κινητό της ήταν μονίμως απενεργοποιημένο.
Ιανουάριο του 2024 (σ.σ. επί νέας διοίκησης της «Κιβωτού») χρειάστηκε να επικοινωνήσω άμεσα με την κοινωνική υπηρεσία της «Κιβωτού», αλλά στο σταθερό των κεντρικών της «Κιβωτού», απαντούσε επί τρεις ημέρες η υπάλληλος της εισόδου η οποία μου έλεγε: «ή να βρείτε την κα Κ. (αρμόδια κ.λ. για την αναδοχή του παιδιού) ή ”κι εγώ τι θέλετε να σας κάνω”. Το κινητό της κας Κ. (σ.σ. κοινωνικής λειτουργού του έχοντος τη γονική μέριμνα ιδρύματος, δλδ. στη θέση γονέα παιδιού!) συνέχιζε, παρά τις συνεχείς προσπάθειές μου να επικοινωνήσω να παραμένει απενεργοποιημένο. Ο προϊστάμενος της κοινωνικής υπηρεσίας κος Μ. δεν έβγαινε ποτέ στο τηλέφωνο. Μου έλεγαν ή ότι λείπει στο εξωτερικό ή ότι είναι σε σύσκεψη. Μετά από τρεις ημέρες δικής μου επιμονής, αναγκάστηκε άλλη κοινωνική λειτουργός να απαντήσει και να μου δώσει την πληροφορία που ήθελα. Η πληροφορία που ήθελα, ήταν να μάθω το τηλέφωνο κάποιου παιδιάτρου που παρακολουθεί τα παιδιά της «Κιβωτού» (σ.σ. δηλαδή παραδόθηκε η ανήλικη προς αναδοχή χωρίς να δοθούν πληροφορίες για την ιατρική της παρακολούθηση ) για ένα συγκεκριμένο πιστοποιητικό αλλά τελικά έμαθα ότι τα παιδιά της «Κιβωτού» δεν τα παρακολουθεί συγκεκριμένος παιδίατρος αλλά τα πηγαίνουν στα δημοτικά ιατρεία της περιοχής και αν αρρωστήσει παιδί και είναι βράδυ, το πάνε στο νοσοκομείο( δηλαδή για ένα απλό κρυολόγημα, το παιδάκι θα πρέπει να πάει στα έκτακτα περιστατικά νοσοκομείου!).
Για καιρό έστελνα μηνύματα στο κινητό της κας Κ. ενημερώνοντας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε αλλά δεν λάμβανα απαντήσεις, σε σημείο να πιστεύω ότι πλέον έχει παραιτηθεί. Πέρασαν δύο μήνες καλυτέρευσης της συμπεριφοράς της Μ. (σ.σ.παιδιού σε αναδοχή) αλλά από αρχές Μαρτίου άρχισαν πάλι έντονα προβλήματα και πλέον άρχισε να λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή που χορήγησε ιδιώτης παιδοψυχίατρος που μας είχαν συστήσει να απευθυνθούμε.
Θα σας στείλω και το email που έστειλα στην “Κιβωτό” εκθέτοντας τα παράπονά μου για την αδιαφορία τους σαν κηδεμόνες αλλά και την απάντηση της αρμόδιας κ.λ. η οποία με ενημέρωνε ότι εργάζεται καθημερινές 9-5, ότι το σταθερό του Ξενώνα του Πειραιά είναι το τηλέφωνο στο οποίο μπορώ να την βρίσκω και ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμά της να έχει απενεργοποιημένο το προσωπικό κινητό της. Η ίδια βέβαια στην αρχή της συνεργασίας μας, μας είχε δώσει το κινητό της για επικοινωνία και όταν άλλαξε αριθμό, μας ενημέρωσε για τον νέο αριθμό κλήσης.
Δηλαδή ο κηδεμόνας της Μ., μπορεί να ασχολείται μαζί της μόνο καθημερινές και ώρες εργάσιμες! Μίλησα και τηλεφωνικά με τον προϊστάμενο της κοινωνικής υπηρεσίας κ. Μ. οποίος εμφανίστηκε μετά την κοινοποίηση του email στην Περιφέρεια και μου είπε χαρακτηριστικά: «Κυρία μου εσείς έχετε την επιμέλεια (!), εγώ τι θέλετε να σας κάνω» [σ.σ. ο υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας της Κιβωτού δεν γνώριζε καν το νομικό καθεστώς του παιδιού και το περιεχόμενο του συμφωνητικού αναδοχής που αναφέρει ότι το σύνολο της γονικής μέριμνας ανήκει σε αυτήν]. Όταν του υπενθύμισα ότι αυτός έχει τη γονική μέριμνα και δεν μπορεί η Κιβωτός να “κατεβάζει ρολά” μετά τις 17.00 και να μην υπάρχει κανείς για βοήθεια τα Σαββατοκύριακα, μου απάντησε ότι η κ.λ. έχει προσωπική ζωή και δεν μπορεί να ασχολείται μετά το ωράριό της. Όταν τον ρώτησα γιατί δεν υπάρχει βάρδια κοινωνικών λειτουργών επί 24ώρου βάσεως μου είπε ότι υπάρχει υποστελέχωση (!). Όταν τον ενημέρωσα ότι το παιδί μπαίνει σε σπίτι συνομήλικης της στο οποίο υποψιαζόμαστε ότι γίνεται χρήση ουσιών και δεν ξέρουμε πώς να χειριστούμε το θέμα , η απάντησή του ήταν : «Και τι θέλετε; Να μπουκάρει η κα Κ. στο σπίτι;»
[Σ.Σ. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι μέχρι το σημείο εκείνο της έκθεσης των γεγονότων από την ανάδοχη οικογένεια, δεν αναφέρεται ούτε μια στιγμή ο φορέας εποπτείας της αναδοχης που φαίνεται εντελώς απών από τη σχέση. Σε ερώτησή μας γιατί δεν απευθύνονταν και στο φορέα εποπτείας, οι ανάδοχοι γονείς μας ενημέρωσαν ότι δεν γνώριζαν ούτε τις αρμοδιότητές του στην αναδοχή του παιδιού ούτε την ευθύνη του για τον χειρισμό ζητημάτων όπως όσα μας εξέθεσαν].
Στίς 18/04/2024, η Μ. στίς 8.00 το πρωί, πήρε από το συρτάρι του σπιτιού 120 ευρώ και γύρισε την επόμενη ημέρα το απόγευμα. Δηλώσαμε την εξαφάνιση στην αστυνομία. Ακολούθησε το Σάββατο το πρωί της επόμενης ημέρας, έντονο επεισόδιο επειδή της απαγορεύσαμε να βγει και τη ρωτήσαμε τι έκανε τα χρήματα. Με τη βοήθεια της αστυνομίας (!) το αντιμετωπίσαμε αλλά ακολούθησαν άλλα δύο περιστατικά που ενεπλάκη ξανά η αστυνομία και παιδοψυχίατροι του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» από τους οποίους ζητήσαμε μήπως υπάρχει τρόπος το παιδί να τοποθετηθεί σε Μονάδα Προστασίας Εφήβων με θεραπευτικό χαρακτήρα. Σε ένα από τα περιστατικά αυτά η Μ. τραυματίστηκε σοβαρά και έχρηζε νοσοκομειακής φροντίδας, έτσι τη μεταφέραμε στο νοσοκομείο.
Η διάγνωση ήταν ότι το παιδί δεν χρήζει νοσηλείας (έχει δύο ράμματα στο χέρι και οκτώ στο πόδι από χτυπήματά της σε τζαμαρία, επειδή δεν παρουσιάζει κάποια ψυχιατρική νόσο αλλά “διαταραχή συμπεριφοράς”. Μας ενημέρωσε η κοινωνική λειτουργός της «Κιβωτού», η οποία λόγω των γεγονότων υποχρεώθηκε να εμφανιστεί, ότι επικοινώνησε με τον Ξενώνα Μελίτη, ότι τη δέχονται και ότι έχουν διαθέσιμες κλίνες.
Η εισαγγελική εντολή βγήκε Πέμπτη 25/04 (για να τοποθετηθεί το παιδί στον Ξενώνα «Μελίτη»). Οι κοινωνικοί λειτουργοί κα Κ. της Κιβωτού μαζί με την κα Ρ. ( του φορέα εποπτείας της αναδοχής, Παράρτημα “Αγιος Ανδρέας”) και ψυχολόγο , μας επισκέφτηκαν Παρασκευή 26/04 το πρωί με σκοπό να ενημερώσουν τη Μ. για την αλλαγή προστατευτικού πλαισίου, χωρίς εμείς να το γνωρίζουμε. Η Μ. έφυγε νωρίτερα λέγοντάς μου ότι θα πάει στο σχολείο, κάτι το οποίο δεν έκανε. Πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα Χαλανδρίου μαζί με τις κ.λ. το μεσημέρι της ίδιας ημέρας για να δηλώσουμε εξαφάνιση και μέσω της αστυνομίας να οδηγηθεί το παιδί στον Ξενώνα.
Παρασκευή 26/4, απόγευμα η αστυνομία εντοπίζει τη 13χρονη Μ. και την οδηγεί στο Αστυνομικό Τμήμα και όχι στον Ξενώνα. Ενημερώνω με μήνυμα την κ.λ. της «Κιβωτού» ότι η μικρή βρέθηκε και τη ρωτάω σε ποιά διεύθυνση να πάω τα πράγματά της. Μου απάντησε να ακολουθήσω τις οδηγίες της αστυνομίας και εκείνοι θα με ενημέρωναν. Η αστυνομία με ενημέρωσε ότι ο Ξενώνας δεν δέχεται τη Μ.Στη συνέχεια τη ρώτησα πάλι μέσω γραπτού μηνύματος αφού στις κλήσεις μου δεν απαντούσε, τι κάνουμε τώρα που ο ξενώνας αρνείται να την δεχθεί; Έως και σήμερα δεν έχω λάβει καμία απάντηση.
Όταν είδα ότι πήγε 10 το βράδυ και δεν είχα καμία ενημέρωση, πήγα εγώ η ίδια στο αστυνομικό τμήμα και ρώτησα (το παιδί παρέμενε στο αστυνομικό τμήμα!). Μου είπαν ότι δεν μπορώ να δω το παιδί για να μην αναστατωθεί, ότι ο Ξενώνας δεν την δέχεται επειδή είναι βίαιη και θα προσπαθήσουν να βρουν λύση. Τους ενημέρωσα ότι το παιδί παίρνει φαρμακευτική αγωγή και αντιβίωση λόγω των τραυμάτων και με τη δική τους βοήθεια (της αστυνομίας!) η μικρή πήρε τα φάρμακά της και έφαγε. Η «Κιβωτός» δεν υπήρχε πουθενά. Σύμφωνα με το νόμο, δεν ήμουν υποχρεωμένη να ασχοληθώ. Θα μπορούσα να έχω αδιαφορήσει. Αλλά ποιος θα ενδιαφερόταν για το παιδί;Επίσης ο αστυνομικός είχε απορία, πως είναι δυνατόν να βγαίνει εισαγγελική εντολή Πέμπτη απόγευμα και η “Κιβωτός” να σχεδιάζει να την εκτελέσει Δευτέρα πρωί!!!
Οφείλω να ομολογήσω ότι το Τμήμα Ασφάλειας του Αστυνομικού Τμήματος Χαλανδρίου μας φέρθηκε με πολύ ευγένεια, και βοήθησαν τη Μ. να καταλάβει ότι έχει κάνει λάθος. Τηλεφωνικά ο διοικητής του τμήματος ο οποίος βρισκόταν σε περιπολία με ενημέρωσε ότι ο εισαγγελέας δεν μπορεί να κάνει κάτι και με παρακαλούν, εισαγγελέας και διοικητής να παραμείνει το παιδί στο σπίτι μας για το σαββατοκύριακο και από Δευτέρα θα βγει απόφαση. Δεν μπορούσαν να κρατήσουν το παιδί στο αστυνομικό τμήμα γιατί το περιβάλλον δεν είναι κατάλληλο για ένα παιδί. Παρακάλεσαν τη μικρή οι αστυνομικοί να παραμείνει στο σπίτι και να μην φύγει. Σήμερα το απόγευμα η μικρή πήδηξε από το παράθυρο και το έσκασε για ακόμα μία φορά. Ο σύζυγός μου, κατευθύνεται πάλι στο αστυνομικό τμήμα για να δηλώσει εξαφάνιση. «Κιβωτός» και «΄Αγιος Ανδρέας» θα ενημερωθούν από αύριο αφού το Σαββατοκύριακο δεν έχουν υπηρεσία (!!!). Αν δεν πήγαινα στο Τμήμα με δική μου πρωτοβουλία, που θα πήγαινε το παιδί;
Έχουμε περάσει ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο, μέσα στο φόβο και το στρες. Τελικά το παιδί βρέθηκε πάλι από την αστυνομία, εχθές το βράδυ όμως λόγω της άρνησής μας να της δώσουμε κινητό, ανέβασε πάλι τους τόνους. Σήμερα το πρωί αρνιόταν να λάβει τη φαρμακευτική της αγωγή. Το παιδί το αγαπάω σαν δικό μου αλλά τα έντονα προβλήματα δεν μπορώ να τα αντιμετωπίσω μόνη μου. Οι ανάδοχοι χρειάζονται στήριξη την οποία ουσιαστικά δεν λαμβάνουν.
Επειδή είμαι σίγουρη ότι τα ίδια και ίσως χειρότερα περνούν και άλλες ανάδοχες οικογένειες, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τις «πλάτες» των αρμοδίων και επειδή θέλω η Μ. να βοηθηθεί ουσιαστικά, θα ήθελα να ρωτήσω πως γίνεται να πιεστεί νομικά η «Κιβωτός» και να έχει εικοσιτετράωρη επικοινωνία με τους αναδόχους, αφού αυτή είναι “ο γονέας” του παιδιού. Πως μπορούν να μας αφήνουν τόσο μόνους και τόσο εκτεθειμένους;
Το «κερασάκι στην τούρτα»: Η Μ. πρέπει να κάνει εξετάσεις για να δούμε αν έχει κληρονομήσει την ασθένεια της μητέρας της (σπάνια νευρολογική νόσος που πλήττει τον εγκέφαλο) και αν ναι, να ψάξουμε αν υπάρχει προληπτική θεραπεία. Η απάντηση της κας Ρ. (κ.λ. του Παραρτήματος «Αγιος Ανδρέας» και πρώην της «Κιβωτού του Κόσμου») ήταν ότι τα προηγούμενα χρόνια η «Κιβωτός» πήγε τη Μ. για εξετάσεις αλλά από το νοσοκομείο -άγνωστο ποιο, κανείς δεν ξέρει- αρνήθηκαν να παραδώσουν τις εξετάσεις (;;;;!!!!!)με την αιτιολογία ότι πριν τα 18 ένα άτομο, «αν μάθει ότι νοσεί, θα καταρρεύσει». ‘Οτι θα μπορέσει να ενημερωθεί μετά τα 18 και με την παρουσία ψυχολόγου. Όταν τη ρώτησα, ποιός θα πάει να παραλάβει σε πέντε χρόνια τις εξετάσεις που έγιναν πριν από κάποια χρόνια και από που, αφού ούτε και η ίδια, που ήταν τότε υπεύθυνη, δεν γνωρίζει που έγιναν, φυσικά και δεν απάντησε. Δηλαδή υπέβαλαν ανήλικο σε εξετάσεις οι οποίες αγνοούνται».
29/4/2024
«Αρχικά να σας ενημερώσω ότι δεν μας έχει κοινοποιηθεί γραπτώς λύση της αναδοχής. Το πρωί πήγα στο αστυνομικό τμήμα Χαλανδρίου και υπέγραψα ότι το παιδί επέστρεψε και είναι καλά στην υγεία του.
Ο διοικητής είχε νωρίτερα ενημερώσει τον σύζυγό μου ότι εμείς σαν ανάδοχοι έχουμε εξαντλήσει τις δυνατότητές μας και αν προκύψει εκ νέου ανάγκη αναζήτησης, θα δεχθούν αίτημα μόνο από την «Κιβωτό». Έχουν ενοχληθεί και οι ίδιοι (οι αστυνομικοί) από τη σκανδαλώδη αδιαφορία που έδειξαν (το ίδρυμα) σαν κηδεμόνες της ανήλικης την Παρασκευή το βράδυ και το μηδενικό τους ενδιαφέρον να μας καλέσουν μέσα στο Σαββατοκύριακο και να μας ρωτήσουν αν είμαστε καλά εμείς και το παιδί.
Σήμερα περιμέναμε εξελίξεις σχετικά με την εισαγγελική εντολή για φιλοξενία του παιδιού στον Ξενώνα «Μελίτη».
Ζήτησα όπως μου είπατε, το όνομα του εισαγγελέα καθώς και την εντολή με την οποία ζητήθηκε ο εγκλεισμός του παιδιού στον Ξ. Μελίτη. Απάντησαν ότι αυτά τα στοιχεία μπορώ να τα πάρω μόνο από τον εισαγγελέα ανηλίκων.
Με κάλεσε το πρωί ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Χαλανδρίου και μου είπε ότι πρέπει να πάμε στην «Ευελπίδων», εμείς σαν ανάδοχοι, το παιδί και κοινωνικοί λειτουργοί από το ΚΚΠΠΑ και την “Κιβωτό” και να δούμε τι μπορεί να γίνει. Κάλεσα και ενημέρωσα την κα Κ., κοινωνική λειτουργό της Κιβωτού, υπεύθυνη για την αναδοχή μας. Η ίδια με ενημέρωσε ότι ο προϊστάμενος των κοινωνικών λειτουργών της «Κιβωτού» κ. Μ.Ι, ο οποίος προφανώς κατάλαβε ότι ο ξενώνας δεν έχει σκοπό να δεχθεί το παιδί, ήθελε να ξαναπάμε στην αστυνομία και η αστυνομία να ξαναοδηγήσει το παιδί στο «Αγλαία Κυριακού» και να ζητήσουμε (;) να την δεχθούν στο Παιδοψυχιατρικό Τμήμα. Και η ίδια εξέφρασε την αμφιβολία της αν οι ίδιοι γιατροί -2 παιδοψυχίατροι και 2 ειδικευόμενοι- που αρνήθηκαν την περασμένη εβδομάδα να την κρατήσουν, σήμερα θα αλλάξουν γνώμη και θα την νοσηλεύσουν. Ο κ. Μ. κατα την ταπεινή μου άποψη, προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξεφορτωθεί το παιδί. Δεν έχει ουσιαστική λύση γιατί ποτέ δεν ασχολήθηκε με το παιδί. Ενώ εδώ και μήνες τους φωνάζω ότι στο παιδί χρειάζεται, με τη σωστή και ρυθμισμένη φαρμακευτική αγωγή, κάποιος από αυτούς να ασχοληθεί συστηματικά μαζί του, γιατί αυτό δεν είμαστε σε θέση, ούτε έχουμε αρμοδιότητα να το κάνουμε μόνοι μας.
“Το λέω και το φωνάζω ότι όταν δίνεις για αναδοχή ένα παιδί στα 11, πρέπει να έχεις αυξημένη στήριξη στους αναδόχους, αλλά κανείς δεν με ακούει” !!!
Η κ. Κ. ξαναμίλησε με τον σύζυγό μου το μεσημέρι και του είπε ότι θα πήγαινε εκ νέου στο αστυνομικό τμήμα να κινήσει την παραπάνω διαδικασία. Έως και αυτή την ώρα δεν ξέρουμε τι έχει γίνει. Επίσης καμία απάντηση αν αύριο θα επισκεφθούμε τον Εισαγγελέα Ανηλίκων. Πραγματικά με ξεπερνάει το γεγονός ότι μετά τις 5.00 το απόγευμα, θεωρούν ότι λήγουν και οι υποχρεώσεις τους απέναντι σε παιδιά που έχουν τη θέση γονέων τους αλλά και σε παιδιά την αναδοχή των οποίων έχουν υποχρέωση να εποπτεύουν για την ασφάλεια και προστασία τους.
Αυτό στο οποίο μας καλύπτει η «Κιβωτός», είναι να πληρώνει το μισό ποσό από τα συνολικά 650 ευρώ μηνιαίο κόστος για ψυχολογική στήριξη, κάλυψη μαθησιακών κενών στη Μ. και δική μας συμβουλευτική στο κέντρο «Νόηση» που παρακολουθεί το παιδί, καθώς και τα έξοδα του παιδοψυχίατρου. Το υπόλοιπο ποσό μας επιστρέφεται από τον ΕΟΠΥΥ αφού φυσικά πρώτα το πληρώσουμε εμείς. Οικονομικά δεν μπορούμε μόνοι μας να καλύψουμε αυτό το κόστος και δεν ξέρω αν μπορεί να το αναλάβει το κέντρο κοινωνικής πρόνοιας.
Η αλήθεια είναι ότι το email σας είναι πολύ κατατοπιστικό αλλά αντιλαμβανόμαστε πόσο σοβαρό είναι το ζήτημα και πόσο προσεκτικά πρέπει να κινηθούμε για το καλό του παιδιού. Έχουμε πολλά να μάθουμε.
Σε αυτό που συμφωνούμε με τον σύζυγο σίγουρα, είναι ότι συμφωνούμε να ενημερωθεί για το θέμα το αρμόδιο τμήμα αναδοχής και υιοθεσίας του υπουργείου.
Η Μ. έχει φύγει από το μεσημέρι για βόλτα και δεν έχει γυρίσει ακόμα. Αρνείται να επισκεφθούμε τον ορθοδοντικό (βρίσκεται στο τέλος της θεραπείας της) και να πάμε για επανεξέταση στα ράμματα σε πόδι και χέρι, για να μην χάσει τη βόλτα της. Αν το αναλάμβανε κοινωνικός λειτουργός της «Κιβωτού» ή άλλος αρμόδιος θα αναγκαζόταν να ακολουθήσει. Εκεί τους χρειαζόμαστε. Να καταλάβει η μικρή ότι έχουμε μια ενιαία στάση απέναντί και ότι πρέπει να τηρεί κάποιους κανόνες.
Επίσης, αυτό που έμαθα και δεν ξέρω αν αληθεύει, είναι ότι η “Κιβωτός” δεν έχει άδεια λειτουργίας και κάνει προσπάθειες να αποκτήσει. Αυτό την κάνει να μην μπορεί να αναλάβει την προστασία νέων περιστατικών. Επαναλαμβάνω ότι δεν ξέρω αν αληθεύει και αν αληθεύει, αν επηρεάζει τη δική μας περίπτωση.
Αυτά είναι τα νέα μας για σήμερα. Για ότι νεότερο θα σας ενημερώσω.
Καλό σας βράδυ και ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθειά σας».
30/04/2024
«Σας ενημερώνω για τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την αντιμετώπιση της Κιβωτού απέναντι στην αναδοχή της Μ. Δ. 13 χρονών σήμερα.
Μας κάλεσε στο κινητό μου η κοινωνική λειτουργός της «Κιβωτού» κα Κ. και η μικρή πήρε το τηλέφωνο και αποσύρθηκε στο δωμάτιό της για να μιλήσει (;) Ήρθε σε λίγα λεπτά και μου είπε ότι αύριο το μεσημέρι στις 14.00 θα έρθει η κ. Κ. και θα της πει κάτι «που θα την κάνει πολύ χαρούμενη» (!!!).
Στη συνέχεια κάλεσα εγώ την κα Κ. για να την ρωτήσω τι είπαν και μου είπε ότι αύριο θα έρθει να παραλάβει τη Μ. οριστικά από το σπίτι.
Δηλαδή αυτή η κοινωνική λειτουργός, παραμονές Πάσχα, παίζει με την ψυχολογία του παιδιού και υπονοεί ότι το να αποχωρήσει από το σπίτι της θα την κάνει πολύ χαρούμενη;
Τη ρώτησα ”που θα πάτε το παιδί”; Η απάντησή της ήταν : «Και εσάς τι σας νοιάζει;». Έγινα έξαλλη και τους κατηγόρησα ότι θέλουν να “πετάξουν” το παιδί κάπου για να απαλλαγούν από την ευθύνη.
Τη ρώτησα πού ήταν την Παρασκευή το βράδυ που δεν ήταν κανείς να νοιαστεί για το παιδί και να το παραλάβει από το Αστυνομικό Τμήμα και μου είπε κυνικά ΄΄εγώ είχα σχολάσει”! Σχολάει ο κοινωνικός λειτουργός, εκκρεμεί εισαγγελική εντολή για μεταφορά του παιδιού σε ξενώνα, ο ξενώνας αρνείται να το δεχτεί, οι ανάδοχοι δεν έχουν κάποια υποχρέωση απέναντι στο παιδί αφού φροντίζει το κράτος, το αστυνομικό τμήμα δεν θέλει να φιλοξενήσει το ανήλικο επειδή το περιβάλλον δεν είναι κατάλληλο και ο έχων τη γονική μέριμνα είχε σχολάσει! Και τώρα θα της πει κάτι «που θα την κάνει πολύ χαρούμενη!». Αλλά απουσίαζε όταν το παιδί έπρεπε να πάρει τα φάρμακά του, να φάει και να κοιμηθεί. Αυτοί οι άνθρωποι με αυτό το ήθος, θα αναλάβουν το παιδί. Και εμάς, δύο χρόνια μετά που δώσαμε ό,τι φροντίδα μπορούσαμε στο παιδί, δεν πρέπει να μας νοιάζει που θα πάει…
Επίσης, κάλεσα στην Παιδόπολη του Αγίου Ανδρέα και ζήτησα να μιλήσω είτε με τον κο Κ. είτε με την κα Ρ. αλλά μου είπαν ότι ο κ. Κ. λείπει εκτός Αθηνών και η κ. Ρ. θα μας καλέσει όταν επιστρέψει από εξωτερική δουλειά. Μάλιστα…
Σας δίνουμε και εγώ και ο σύζυγός μου, την έγκριση να κοινοποιηθούν τα παραπάνω σε κάθε αρμόδιο».
Και αυτό θα κάνουμε, όπως πήραμε την άδεια να δημοσιεύσουμε την περίπτωση μιας ιδιαίτερα κακής πρακτικής που πραγματικά δεν ξέρει κανείς από πού να αρχίσει τις παρατηρήσεις και πού να τις τελειώσει:
Το ιδιωτικό συμφωνητικό της αναδοχής ένα κείμενο τυποποιημένο το οποίο αναφέρεται μόνο σε υποχρεώσεις των αναδόχων προς το φορέα υλοποίησης και περιγραφή των καθηκόντων τους, τα οποία όμως δεν εκτελεί ο φορέας υλοποίησης. Η «Κιβωτός» μέσω του συμφωνητικού π δεν γνωρίζει την ισχύουσα νομοθεσία, δεν κάνει καμιά αναφορά για τον δημόσιο φορέα εποπτείας, το ΚΚΠΠΑ – Παράρτημα «΄Αγιος Ανδρέας», την οποία εποπτεία επιφυλάσσει παρατύπως μόνο για τον εαυτό της ενώ δεν τηρεί καμιά από τις υποχρεώσεις της που συνεπάγεται η άσκηση της γονικής μέριμνας της ανήλικης. Προκύπτει κατάφωρη παραβίαση των υποχρεώσεων και κακή χρήση της γ.μ. της ανήλικης. Η μη ενημέρωση των αναδόχων για ιατρικές εξετάσεις του παιδιού για σοβαρή νευρολογική ασθένεια συνιστά επίσης κακή άσκησης γονικής μέριμνας και παράβαση της νομοθεσίας για την αναδοχή ενώ η ενημέρωση περί δήθεν μόνο μαθησιακών δυσκολιών της ανήλικης όταν το παιδί επρόκειτο να τοποθετηθεί στην ανάδοχη οικογένεια, ενός παιδιού που επί 8 χρόνια έμεινε εντελώς ανεκπαίδευτο στη δομή φιλοξενίας του Ξενώνα, είναι αχαρακτήριστη ως πρακτική κοινωνικής εργασίας.
Η σχεδόν παντελής απουσία του φορέα εποπτείας της αναδοχής δηλαδή του Παραρτήματος Προστασίας Παιδιού «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ» αποδεικνύει μια απαξίωση και περιφρόνηση του θεσμικού πλαισίου για την ασφάλεια και ευημερία των παιδιών σε αναδοχή. Οι ανάδοχοι από το «Δίκτυο» πληροφορήθηκαν πρώτη φορά για τις αρμοδιότητες και την ευθύνη του φορέα εποπτείας σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ν. 4538/20218. Το «Παράρτημα» κατά το κοινώς λεγόμενο «ποιούσε την νίσσαν» ενόσω οι ανάδοχοι γονείς, χωρίς να έχουν την επιμέλεια του παιδιού, αγωνιούσαν για τον χειρισμό ακραίων ζητημάτων συμπεριφοράς του παιδιού και στρεφόταν μόνη στο ιδιωτικό ίδρυμα, μόνο που δεν ήταν μόνο αρμοδιότητα του ιδρύματος.
Επιβεβαιώνονται οι φόβοι μας ότι η προσωρινή διοίκηση της ΑμΚΕ «Κιβωτός του Κόσμου» δεν έχει να επιδείξει καμιά διαφορετική πολιτική στα ζητήματα επιχειρησιακής ικανότητας και δεξιοτήτων του προσωπικού. Οι δικαιολογίες του τύπου οι κοινωνικοί λειτουργοί «έχουν προσωπική ζωή» είναι φτηνές προφάσεις εν αμαρτίαις , διότι η συγκεκριμένη εργασία δυστυχώς απαιτεί συνεχή εγρήγορση. Δεν δικαιολογούνται επίσης οι κυνικές απαντήσεις του ιδρύματος στους αναδόχους και η άγνοια του προϊσταμένου της κοινωνικής υπηρεσίας του ιδρύματος για τη νομική κατάσταση της γονικής μέριμνας της ανήλικης. Το «Δίκτυο» συνεργαζόταν με τους αναδόχους μέσα στις αργίες του Πάσχα, χωρίς να είναι επαγγελματίας και εργαζόμενος επιφορτισμένος με καθήκοντα, υλοποιώντας τον καταστατικό σκοπό του.
Τέλος, η ενημέρωση του παιδιού «κρυφά» από τους αναδόχους ότι θα φύγει από το σπίτι της ανάδοχης οικογένειας ως «νέο που θα την κάνει να χαρεί» δείχνει πόσο κακός ήταν ο χειρισμός όλου του περιστατικού της αναδοχής, προφανώς ότι δεν έχει δημιουργηθεί κανενός είδους συναισθηματικός δεσμός ανάμεσα στην ανάδοχη οικογένεια και το παιδί, με πλήρη ευθύνη του φορέα υλοποίησης και του φορέα εποπτείας που επί δύο σχεδόν χρόνια αδρανούν στην σε βάρος του συμφέροντος του παιδιού κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε ότι για παιδιά προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας, που έχουν μάλιστα ιδρυματοποιηθεί εντελώς μετά από χρόνια παραμονής στο ίδρυμα, καθώς η συμμετοχή του παιδιού στην σχέση αναδοχής είναι καθοριστική, χρειάζεται μια μεγάλη, στοχευμένη και εξειδικευμένης κοινωνικής εργασίας περίοδος προσαρμογής, τουλάχιστον έξι μηνών, όπου το παιδί με την δική του πλέον βούληση θα ζητήσει να ενταχθεί στην ανάδοχη οικογένεια. Και φυσικά ο σεβασμός που δείχνουν οι συνεργάτες της αναδοχής (κ.λ. και άλλοι) στην ανάδοχη οικογένεια, θα δώσει τον έναυσμα για την ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας που θα δείχνει και το παιδί σε αναδοχή. Εάν οι κ.λ. υποτιμούν και παραμερίζουν την ανάδοχη οικογένεια το ίδιο θα κάνει και το παιδί. Διότι μετά από 8 χρόνια στο ίδρυμα και τον απόλυτο ιδρυματισμό του παιδιού η ανάδοχη οικογένεια φαντάζει «εχθρική» και ξένη για ένα παιδί. Στοιχειώδεις διαπιστώσεις…
Ο θεσμός της αναδοχής στην Ελλάδα προχωρά κακείν – κακώς. Είναι εύκολη και απλή υπόθεση ίσως για μικρά παιδιά και για παιδιά που δεν πρόλαβαν να ιδρυματοποιηθούν δηλαδή για όσα έμειναν μικρό χρονικό διάστημα στο ίδρυμα και γρήγορα δρομολογήθηκε η τοποθέτηση σε ανάδοχη οικογένεια. Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις ο θεσμός της αναδοχής εφαρμόζεται τυχάρπαστα, ερασιτεχνικά, με σοβαρές πλημμέλειες. Οι κοινωνικοί λειτουργοί των ιδρυμάτων (στην πλειονότητά τους) είναι σημαντικά υπολειμματικοί στις ανάγκες εφαρμογής ενός τόσο απαιτητικού θεσμού που σχετίζεται (η ανεπάρκεια) βασικά με την πολιτική των διοικήσεων των ιδρυμάτων. Οι δε φορείς εποπτείας, επαφίενται στη φιλοτιμία λίγων κοινωνικών λειτουργών που ξεφεύγουν από τα στεγανά της κοινωνικής εργασίας και μπορούν να δουν τα ζητήματα με διευρυμένη οπτική, άρα να είναι και αποτελεσματικοί και ωφέλιμοι για τα παιδιά. Οι περισσότεροι όμως φαίνεται ότι έχουν πρόβλημα να κάνουν τη δουλειά τους όπως προβλέπεται, τόσο με τους αναδόχους γονείς όσο και τα ιδρύματα. Ποιός φέρει την ευθύνη, δεν πρέπει και δεν μπορεί να απασχολεί τους αναδόχους γονείς ή φροντιστές ενός παιδιού.
